Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu podzielił pogląd, według którego z punktu widzenia obowiązującego prawa jest dopuszczalne również takie określenie w planie miejscowym przeznaczenia terenów, które umożliwia realizację na tym samym terenie zadań o różnych funkcjach (różnym przeznaczeniu) – jednak pod warunkiem, że wzajemnie się one nie wykluczają i nie są ze sobą sprzeczne. Kiedy w ocenie WSA mamy do czynienia z wykluczaniem i sprzecznością? – o tym poniżej.

Jak wskazał przykładowo Sąd, powszechnie przyjmuje się, że nie można uznać, iż w sposób istotny różnią się od siebie funkcje mieszkaniowa i usługowa, zwłaszcza w sytuacji, gdy usługi mają charakter uzupełniający dla funkcji mieszkaniowej. Natomiast w ocenie Sądu przeznaczeniami terenu, które co do zasady nie dają się ze sobą pogodzić i wzajemnie się wykluczają – a przez to nie mogą łącznie współwystępować w takim, wyżej opisanym, „mieszanym” przeznaczeniu terenu – są funkcje produkcyjna i mieszkaniowa.

W konsekwencji Wojewódzki Sąd uznał za wadliwe – bo w istotnym stopniu naruszające dyspozycję art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy planistycznej, który nakazuje określić w planie miejscowym, oprócz przeznaczenia terenów, także „linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania” – ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie, w jakim ustalenie to dla terenu o przeznaczeniu podstawowym obejmującym m.in. „komunikację lotniczą” i „produkcję” dopuszczało uzupełniająco funkcję mieszkaniową w postaci "wbudowanych lokali mieszkalnych".

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 marca 2021 r., IV SA/Po 1183/20

Źródło: CBOSA