W tytułowej kwestii wypowiedział się ostatnio Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, który podkreślił przede wszystkim to, że czym innym jest wysokość budynku, a czym innym wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki, którym posługuje się ustawodawca. 

Idąc dalej Sąd wskazał, że choć dla budynków najwyższa część dachu wyznacza wysokość budynku, to jednocześnie należy mieć na uwadze, że wielkość ta nie zawsze będzie zgodna z omawianym parametrem. Górna krawędź elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki oznacza bowiem odległość od najwyższego widocznego punktu w budynku od średniego poziomu terenu przed głównym wejściem do budynku (WSA powołał w tym kontekście wyrok NSA z dnia 1 września 2009 r., sygn. akt II OSK 1336/08, dostępny w CBOSA).

W związku z tym w ocenie WSA organ badając wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej budynków na działkach bezpośrednio sąsiadujących z terenem inwestycji w omawianej sprawie odniósł się nie do wysokości samych budynków, tylko ich najwyższych widocznych punktów do średniego poziomu terenu przed głównym wejściem do budynku. Z tego właśnie względu zdaniem Sądu wysokość budynku Skarżącego służąca do wyznaczenia parametru z § 7 rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy została określona w sposób właściwy. 

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 września 2020 r., II SA/Gd 24/20

Źródło: CBOSA