Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę Skarżącego, który podnosił, że przewidziany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pas zieleni ogranicza jego prawo własności w sposób nieproporcjonalny. Sąd jednak przyznał rację Gminie. Dlaczego?
Po pierwsze WSA zaznaczył, że oczywiście zdaje sobie sprawę z tego, iż Skarżący mógł czuć się niezadowolony z tego, że na jego nieruchomości wprowadzono nieodpowiadające jego planom przeznaczenie. Jednak jak orzekł WSA, to samo w sobie nie może być wystarczającym zarzutem przeciwko planowi miejscowemu, który godzić musi interesy publiczne i prywatne, a przez to nie zawsze satysfakcjonuje właścicieli nieruchomości.
W ocenie Sądu wprowadzenie ograniczeń, takich jak wynikały z postanowień omawianego planu miejscowego, które w odniesieniu do działki Skarżącego wyrażały się w wyłączeniu jej z zabudowy nowymi obiektami było dopuszczalne. Zdaniem Sądu było to bowiem podyktowane celem, jakim jest ochrona środowiska (por. art. 31 ust. 3 Konstytucji) rozumiana jako zabezpieczenie i powiększenie na przedmiotowym obszarze gminy kompleksu gruntów przede wszystkim leśnych (co miało stanowić przestrzenną przeciwwagę dla pobliskich miejsc wydobycia kruszyw) oraz częściowo zabezpieczenie gruntów rolnych.
Zdaniem Sądu w realiach omawianej sprawy wprowadzenie planem zakazu zabudowy nie naruszało nieproporcjonalnie prawa własności nieruchomości, gdyż dotyczyło nieruchomości dotychczas rolnej i łąk, niezabudowanej i o niezmienionym przeznaczeniu. Plan nie prowadził więc do zaprzeczenia treści prawa własności, w granicach których Skarżący mógł z działki dotychczas korzystać jako właściciel. Sąd zwrócił także uwagę na to, że Skarżący planując przygotowanie procesu inwestycyjnego w odniesieniu do gruntu dotychczas rolnego (grunty orne i łąki), pozbawionego wcześniej planu i warunków zabudowy, musiał liczyć się z tym, że projekt zamierzenia i jego dopuszczenie zależy od szeregu czynników, w tym także od tego, że może zostać uchwalony plan utrwalający dotychczasowy stan zagospodarowania.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 lutego 2020 r., II SA/Po 975/19
Źródło: CBOSA
