Przepis art. 48 Prawa budowlanego nie daje podstawy prawnej do określenia terminu rozbiórki obiektu budowlanego, a w konsekwencji decyzja nakazująca rozbiórkę podlega wykonaniu z dniem, w którym stała się ostateczna. Jeżeli natomiast po tym dniu nie zostanie wykonana dobrowolnie przez inwestora, właściwy organ ma prawo podjąć czynności egzekucyjne.

Co więcej, w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że określenie terminu wykonania rozbiórki w decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części skutkuje stwierdzeniem przez sąd administracyjny nieważności decyzji w tej części, w której został określony termin rozbiórki, co nie ma wpływu na decyzję w pozostałym zakresie.

Nakaz rozbiórki powinien zostać zrealizowany z dniem, kiedy ostateczna stała się decyzja o nim orzekająca. Powyższe skutkuje uznaniem, że decyzji ostatecznej służy tzw. domniemanie legalności, które z kolei oznacza, że decyzja jest ważna i powinna być wykonywana dopóty, dopóki nie zostanie zmieniona, uchylona lub nie zostanie stwierdzona jej nieważność przez właściwy organ i z zachowaniem przepisanego trybu postępowania.

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. akt: II SA/Gd 137/19