Zgodnie z definicją legalną antresoli zwartą w § 3 pkt 19 powołanego rozporządzenia, przez antresolę należy rozumieć górną część kondygnacji lub pomieszczenia znajdującego się nad przedzielającym je stropem pośrednim o pow. mniejszej od powierzchni tej kondygnacji lub pomieszczenia, nie zamkniętą przegrodami budowlanymi od strony wnętrza, z którego jest wydzielona.

Jak wynika z przywołanej definicji opisuje ona dwa różne przypadki, w których występuje antresola. Pierwszy to taki, gdy antresola jest wydzielona z jednoprzestrzennego pomieszczenia o znacznej wysokości oraz drugi, gdy antresola jest wydzielona z jednoprzestrzennej kondygnacji o znacznej wysokości.

Zatem, jeżeli mamy do czynienia z antresolą pomieszczenia, to antresola taka musi być "wydzielona" właśnie z przestrzeni tego pomieszczenia i otwarta na to pomieszczenie. Podobnie jest z antresolą kondygnacji, gdzie antresola musi mieścić się w przestrzeni otwartej kondygnacji a nie znajdować się nad podzieloną przegrodami budowlanymi kondygnacją lub jej częścią. Antresola stanowi bowiem pewną znacznie mniejszą przestrzeń wydzieloną z większej, górnej przestrzeni i jest otwarta na tą przestrzeń, z której została wydzielona. Mówienie zatem o antresoli jako o osobnym pomieszczeniu jest nieporozumieniem, gdyż antresola sama w sobie nie jest pomieszczeniem lecz jest częścią przestrzeni konkretnego wysokiego pomieszczenia lub określonej i wysokiej kondygnacji, zwymiarowaną powierzchnią stropu pośredniego, który jednakże nie jest stropem wyższej kondygnacji lub jej części.

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt: II SA/Wr 705/18