Nie można kwestionować prawa rady gminy do wprowadzania na jej obszarze określonych ograniczeń w wykonywaniu prawa własności poprzez ustalenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu.

wyrok WSA w Gliwicach z 24 lipca 2017 r., sygn. II SA/Gl 276/17, nieprawomocny

W przywołanej sprawie skarżąca negowała przewidywaną przez radę gminy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego intensywność zabudowy… jednorodzinnej – wskazując, że realizacja uchwalonego planu w sposób znaczący obniży jakość jej życia. Sąd nie podzielił jej oceny, wskazując, iż nawet naruszenie interesu prawnego nie oznacza zasadności skargi na uchwałę dotyczącą planu zagospodarowania przestrzennego. Naruszenie interesu prawnego może bowiem nastąpić w granicach przysługującego gminie władztwa planistycznego (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. no planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym), w ramach którego rada gminy ustala w miejscowym planie przeznaczenie i zasady zagospodarowania terenu i jest to wówczas zgodne z prawem. Nawet więc wykazanie, że przewidziane w planie rozwiązania naruszają interes prawny skarżącego nie jest więc wystarczającą przesłanką do uwzględnienia skargi, gdyż uwzględnienie jej wymaga ponadto wykazania, że zaskarżona uchwała została podjęta z naruszeniem prawa.