W art. 52 Prawa budowlanego uszeregowanym katalogiem podmiotów zobowiązanych do wykonania decyzji m.in. z art. 48 tej ustawy, nie jest przypadkowe. W pierwszej kolejności podmiotem zobowiązanym do rozbiórki obiektu budowlanego lub jego części jest inwestor, chyba że w okolicznościach sprawy podmiot ten w dacie orzekania już nie istnieje bądź nie ma tytułu do nieruchomości lub obiektu. Nie można zatem orzec nakazu rozbiórki wyłącznie wobec inwestora - sprawcy samowoli budowlanej, jeśli w dacie orzekania nie posiada on takich uprawnień do władania obiektem budowlanym, które pozwoliłyby mu na wykonanie nakazu.
W okolicznościach niniejszej sprawy nie budziło wątpliwości, że w momencie wydania decyzji ostatecznej, tj. w dniu (...) września 2015 r. umowa dzierżawy wygasła, zawarta została, bowiem do dnia 8 sierpnia 2015 r. W konsekwencji, mimo tego, że dzierżawca zrealizował przedmiotowy obiekt budowlany, a więc był inwestorem, to wobec utraty uprawnień do władania nim nie można było na niego nałożyć obowiązku wykonania nakazu rozbiórki. Tym samym ustalenie, która ze Spółek wskazywanych przez stronę skarżącą kasacyjnie była rzeczywiście wykonawcą przedmiotowego obiektu i czy istnieje pomiędzy nimi następstwo prawne w świetle art. 52 Prawa budowlanego.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2016 r. (II OSK 1278/16)
Źródło: NSA