Od postanowienia w sprawie odstępstwa budowlanego nie przysługuje zażalenie, a w związku z tym w myśl art. 124 § 2 k.p.a., wykładanego a contrario - nie wymaga ono uzasadnienia (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 października 2016 r., II SA/Go 275/16).

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo budowlane w przypadkach szczególnie uzasadnionych dopuszcza się odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych, o których mowa w art. 7 ustawy. Odstępstwo nie może powodować zagrożenia życia ludzi lub bezpieczeństwa mienia, a w stosunku do obiektów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 - ograniczenia dostępności dla osób niepełnosprawnych oraz nie powinno powodować pogorszenia warunków zdrowotno-sanitarnych i użytkowych, a także stanu środowiska, po spełnieniu określonych warunków zamiennych.

Właściwy organ, po uzyskaniu upoważnienia ministra, który ustanowił przepisy techniczno-budowlane, w drodze postanowienia, udziela bądź odmawia zgody na odstępstwo.

Należy zwrócić uwagę, że od postanowienia wydanego w trybie art. 9 ust. 2 (udzielenie bądź odmowa zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych) nie przysługuje zażalenie, a w związku z tym w myśl art. 124 § 2 k.p.a., wykładanego a contrario - nie wymaga ono uzasadnienia. Konieczne jest natomiast, aby organ architektoniczno - budowlany w uzasadnieniu decyzji o pozwoleniu na budowę przedstawił przesłanki udzielenia bądź odmowy zgody na odstępstwo od przepisów techniczno budowlanych. Nadto, obowiązujące przepisy nie przewidują odrębnej formy rozpatrzenia i załatwienia kwestii postanowień zaskarżonych w odwołaniu (art. 142 k.p.a.). Stanowisko organu odwoławczego co do rozpatrzonego postanowienia wyrażone jest w uzasadnieniu decyzji odwoławczej, a nie w jej sentencji bądź w odrębnym orzeczeniu.

Źródło: CBOSA, wyrok nieprawomocny