Coraz więcej młodych dorosłych Polaków nie opuszcza rodzinnego gniazda. Z najnowszych danych wynika, że aż 39% osób w wieku 25–34 lata stanu wolnego mieszka z rodzicami. To wyraźny wzrost w porównaniu z wcześniejszymi latami – w 2005 roku było to 29%, a w 2017 roku 34%. Zjawisko „gniazdownictwa” staje się więc trwałym elementem polskiej rzeczywistości społecznej.

Coraz więcej dorosłych dzieci w rodzinnym domu

Wbrew stereotypom, współcześni gniazdownicy nie są bezrobotni ani niesamodzielni. 83% z nich pracuje, a 72% deklaruje finansową niezależność od rodziców. Pozostawanie w domu rodzinnym nie zawsze wynika więc z braku aktywności, lecz często z kalkulacji ekonomicznej i racjonalnych decyzji.

Głównym powodem, dla którego młodzi dorośli zostają z rodzicami, jest brak własnego mieszkania – wskazuje go ponad połowa badanych (51%). Na kolejnych miejscach znajdują się niższe koszty utrzymania (42%), niewystarczające dochody (39%) oraz dobre warunki mieszkaniowe w domu rodziców (48%).

Różnice między kobietami a mężczyznami

Przyczyny gniazdownictwa różnią się wyraźnie w zależności od płci. Mężczyźni częściej wskazują na kwestie ekonomiczne – brak wystarczających dochodów (44%) oraz brak własnej rodziny (40%). Dla wielu z nich decyzja o wyprowadzce wiąże się z koniecznością stabilizacji finansowej i emocjonalnej.

Kobiety natomiast częściej podkreślają aspekty emocjonalne i społeczne. 35% z nich wskazuje na wsparcie rodziców w codziennych obowiązkach, a 28% – na przywiązanie emocjonalne. Co piąta kobieta (20%) przyznaje też, że mieszka z rodzicami, ponieważ to oni wymagają pomocy.

Wybór czy konieczność?

Co ciekawe, wielu młodych dorosłych nie postrzega swojego pozostawania w domu rodzinnym jako sytuacji przymusowej. Coraz częściej to świadomy wybór, wynikający z racjonalnej oceny warunków ekonomicznych i relacji rodzinnych. W czasach wysokich kosztów życia i trudnego dostępu do rynku mieszkaniowego, mieszkanie z rodzicami staje się sposobem na poprawę jakości życia i uniknięcie zadłużenia.

Nowy model dorosłości

Socjolodzy zauważają, że zjawisko gniazdownictwa w Polsce zaczyna przypominać wzorce obserwowane wcześniej w krajach południowej Europy – Włoszech czy Hiszpanii. Dłuższe pozostawanie w domu rodzinnym nie oznacza braku samodzielności, ale zmianę w rozumieniu dorosłości. Młodzi Polacy coraz częściej stawiają na stabilność i elastyczność zamiast pośpiesznej wyprowadzki.

„Gniazdownicy” nie są już marginalnym zjawiskiem, lecz istotnym segmentem młodego pokolenia. Wraz z rosnącymi kosztami życia i trudnościami na rynku mieszkaniowym, można się spodziewać, że trend ten będzie się utrzymywał. Dla wielu młodych dorosłych dom rodzinny to dziś nie symbol zależności, lecz bezpieczna przestrzeń, która pozwala im planować przyszłość na własnych warunkach.

Źródło: CBOS