Jak twierdzą niektórzy wszystkie problemy sprowadzają się ostatecznie do pieniędzy. Najwyraźniej ta teza przyświecała Ministrowi Gospodarki, który projekt swojego rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu sporządzania audytu efektywności energetycznej, wzoru karty audytu efektywności energetycznej oraz metody obliczania oszczędności energii skierował do zaopiniowania przez… Zespół ds. Systemu Finansów Publicznych.
Wydanie nowego rozporządzenia nie było bynajmniej wymuszone harmonizacją z przepisami prawa finansowego. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o efektywności energetycznej w określonych sytuacjach istnieje obowiązek opracowania audytu efektywności energetycznej rozumianego jako opracowanie zawierające analizę zużycia energii oraz określające stan techniczny obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, zawierające wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej tych obiektów, urządzeń lub instalacji, a także ocenę ich opłacalności ekonomicznej i możliwej do uzyskania oszczędności energii. Tymczasem obowiązujące rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 roku w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej dawało podstawę do opracowania audytu efektywności energetycznej budynków; kwestie innych obiektów, urządzeń technicznych lub instalacji. Przedłożone do zaopiniowania rozporządzenie określa odpowiednią metodologię obliczeń, a jednocześnie wzór audytu.
Jedną z najistotniejszych części audytu efektywności energetycznej będzie ocena stanu technicznego oraz analiza zużycia energii obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, których dotyczy przedsięwzięcie służące poprawie efektywności. Ocena ta będzie oparta na inwentaryzacji technicznej obiektu. W jej ramach nastąpi oszacowanie zużycia energii przy wykorzystaniu metod analitycznych i uwzględnianiu danych znamionowych lub katalogowych, a gdy oszacowanie okaże się niemożliwe – wykonanie pomiarów wielkości fizycznych i parametrów pracy. Ten etap zakończy się określeniem całkowitej bazowej wielkości zużycia energii przez dany obiekt, urządzenie techniczne lub instalację.
Kolejnym elementem audytu efektywności energetycznej będzie ocena efektów uzyskanych w wyniku realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, przy czym konieczne jest przeanalizowanie różnych wariantów realizacji przedsięwzięcia i wskazanie optymalnego wariantu lub rodzaju przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej.
Rozporządzenie przewiduje, że audyt efektywności energetycznej będzie mógł być sporządzany albo w postaci pełnej – bilansowej, albo uproszczonej w oparciu o szczegółową metodologią zawartą w projekcie rozporządzenia. Audyt uproszczony będzie możliwy w przypadku przedsięwzięć polegających na: ociepleniu ściany zewnętrznej, dachu lub stropodachu, ociepleniu stropu nad nieogrzewanym poddaszem, ociepleniu stropu nad piwnicą, wymianie lub modernizacji stolarki okiennej, wymianie lub modernizacji instalacji ciepłej wody użytkowej, modernizacji oświetlenia, wymianie urządzeń przeznaczonych do użytku domowego, wymianie urządzeń IT i napędów do urządzeń, w szczególności silników elektrycznych o mocy znamionowej do 100 kW oraz racjonalnym użytkowaniu energii w mieszkalnych budynkach pasywnych.
