Spółka wystąpiła o wydanie decyzji na „wytwarzanie, przetwarzanie i transport odpadów w związku z eksploatacją instalacji". Na podstawie załączonych do wniosku Spółki dokumentów ustalono, że przedmiotową instalację stanowi linia do termicznego przetwarzania odpadów tworzyw sztucznych o przerobie do 20 ton na dobę oraz linia do produkcji regranulatu z tworzyw sztucznych o przerobie do 24 ton na dobę, które zaliczone są do przedsięwzięć wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 80 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko i dla których organem właściwym jest starosta.
Powyższego stanowiska nie podzielił Starosta, zatem wywiązał się spór negatywny co do organu właściwego do załatwienia wniosku Spółki. W odpowiedzi na wniosek Starosta i wniósł o wskazanie Marszałka Województwa Lubuskiego jako właściwego do załatwienia wniosku Spółki.
W ocenie Starosty przedmiotowe przedsięwzięcie zaliczane jest do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko.
Naczelny Sąd Administracyjny zauważa
Przedmiotową instalację stanowi linia do termicznego przetwarzania odpadów tworzyw sztucznych o przerobie do 20 ton na dobę i linia do produkcji regranulatu z tworzyw sztucznych o przerobie do 24 ton na dobę. Instalacje te z pewnością nie należą do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisku w rozumieniu powyższego rozporządzenia z dnia 9 listopada 2010 r., co stara się wykazać Starosta.
W 2013 r. miała miejsce nowelizacja rozporządzenia w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2013r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2013 r. Nr 817) wprowadziło z dniem 1 sierpnia 2013 r. istotną zmianę. Wprawdzie, stosownie do treści § 2 pkt 46 rozporządzenia w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko instalacja do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów innych niż niebezpieczne przy zastosowaniu procesów termicznego przekształcania odpadów, krakingu odpadów, fizykochemicznej obróbki odpadów (proces D9 unieszkodliwiania odpadów w rozumieniu ustawy o odpadach) nadal zaliczana jest do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, ale pod warunkiem, iż jej wydajność jest nie mniejsza niż 100 ton dziennie, z wyłączeniem instalacji spalającej odpady będące biomasą w rozumieniu przepisów o standardach emisyjnych z instalacji.
Natomiast w niniejszej sprawie przedmiotowe instalacje mają wydajność na poziomie 20 i 24 ton na dobę, a więc mniejszą od wymaganego minimum (100 ton dziennie), a zatem stanowią przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.
Skoro zatem przedmiotowego przedsięwzięcia nie można zaliczyć do żadnej z kategorii przedsięwzięć o których mowa w art. 41 ust. 3 pkt 1 lit. a-c rozporządzenia w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, to jako organ właściwy do załatwienia wniosku musi zostać uznany, zgodnie z ogólną regułą wynikającą z art. 41 tego rozporządzenia, starosta.
Źródło: CBOSA
