Na ternie chronionego obszaru jeziora, zlokalizowana została przyczepa campingowa, w odległości 30 m od brzegu jeziora.

Została do niej doprowadzona energia elektryczna, wybudowano nad nią zadaszenie, zaś obok znajdował się taras, na który prowadziło bezpośrednio, wyjście z przyczepy campingowej.

Należy podkreślić, iż przyczepa nie została dopuszczona do ruchu drogowego (nie posiadała dowodu rejestracyjnego, ani aktualnych badan technicznych).

Na tle przytoczonego stanu faktycznego Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 stycznia 2009 r. (II OSK 1774/07) orzekł, iż sporna przyczepa jest obiektem budowlanym służącym celom rekreacyjno-wypoczynkowym, więc na pewno nie jest pojazdem w świetle ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

Ponadto Sąd podkreślił iż jest to tymczasowy obiekt budowlany, który wymagał zgłoszenia, a brak jest możliwości jego tzw. legalizacji w świetle przepisów Prawa budowlanego. Stan ten wynikał bowiem z Rozporządzenia Wojewody X, na którego podstawie zakazano lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegu jeziora. A także okoliczności, iż w świetle Prawa budowlanego nie jest możliwe doprowadzenie tymczasowego obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem.

Źródło: Orzecznictwo NSA