Publikujemy interesujący wyrok z dnia 9 października 2012 r., o sygn. KIO 2018/12 dotyczący formy zobowiązania podmiotu trzeciego.

Skoro ustawodawca, dla formy zobowiązania podmiotu trzeciego, o którym mowa w art. 26 ust. 2 b ustawy Prawo zamówień publicznych, zastrzegł formę pisemną, to tym samym stanowisko zakładające możliwość posłużenia się takim zobowiązaniem składanym w formie kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem należy uznać za pozostające w wyraźnej sprzeczności z treścią tego przepisu (...) Z treści przywołanych wyżej przepisów ustawy - Prawo zamówień publicznych i kodeksu cywilnego [przyp. red.: art.26 ust.2b Pzp, art. 14 Pzp, art.78 ust.1 k.c.] jednoznacznie wynika, że wykonawca, który zamierza skutecznie udowodnić zamawiającemu, że może podlegać na zasobach innych podmiotów, musi to udowodnić „przedstawieniem pisemnego zobowiązania", a nie kopią zobowiązania. Potwierdzeniem tej interpretacji językowej jest interpretacja funkcjonalna przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych. Zamawiający nie może udzielić zamówienia publicznego wykonawcy, który sam nie spełnia warunków udziału w postępowaniu ani też nie uwiarygodni, w sposób dostateczny, że podmioty, na których polega, prawnie skutecznie zobowiązały się oddać wykonawcy zasoby niezbędne do realizacji zamówienia.

Pełny tekst orzeczenia dostępny jest tutaj.

Źródło: Informator Urzędu Zamówień Publicznych nr 11/2012