W najnowszym badaniu PIE prezentował badanym osobom fragmenty umowy pożyczkowej jednej z firm oferujących tzw. chwilówki. W umowie zawarty był wzór służący do obliczenia, jaka jest wartość prowizji pobieranej przez pożyczkodawcę przy spłacaniu transzy pożyczki przez klienta. Wzór ten prezentował się następująco:

Następnie proszono badanych o postawienie się w hipotetycznej sytuacji pożyczkobiorcy i obliczenie na podstawie wzoru, ile wyniosłaby prowizja, którą musieliby zapłacić, gdyby spłacali transzę pożyczki w wysokości 1000 PLN na 4 dni przed upływem terminu spłaty pożyczki. Podstawiając te dane do powyższego wzoru widzimy, że prowizja wyniesie:

Pytanie PIE miało formę testową z czterema możliwymi odpowiedziami do wyboru (a. więcej niż 100 PLN; b. dokładnie 100 PLN; c. mniej niż 100 PLN; d. nie da się określić na podstawie tekstu).

Poprawnej odpowiedzi na to pytanie udzieliło tylko 28 proc. badanych. Najczęściej wybieraną odpowiedzią była odpowiedź: d. nie da się dokładnie określić na podstawie tekstu.

Jak czytamy w raporcie PIE problem nieumiejętności poprawnego obliczenia pełnego kosztu pożyczki może przyczyniać się do większej skłonności niektórych osób do korzystania z tzw. chwilówek. Inne czynniki mogące generować popyt na pożyczki w sektorze pozabankowym to: skrajne ubóstwo, zmniejszenie zdolności kredytowej (a zatem utrudnienie wzięcia pożyczki w sektorze bankowym), błąd nadmiernego optymizmu (przekładający się na zbyt optymistyczne szacunki co do trudności w spłacie pożyczki w przyszłości), efekt teraźniejszości (skupienie dużo większej uwagi na doraźnych zyskach z pożyczki niż na jej przyszłych kosztach) oraz ogólny poziom wiedzy ekonomicznej i finansowej.

Źródło: PIE