Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej trafiła na prezydenckie biurko. Posłowie przyjęli wszystkie poprawki Senatu. Dostosowywały one brzmienie aktu do obowiązującej terminologii oraz zmian w prawie, zmierzały do zachowania spójności albo miały charakter redakcyjny. Ustawa ma zastąpić wielokrotnie nowelizowaną ustawę z 1996 r. Określa zasady wykonywania zawodów pielęgniarki i położnej, uzyskiwania prawa ich wykonywania, kształcenia zawodowego i podyplomowego.
Zgodnie z nowymi przepisami, zawody pielęgniarki i położnej są samodzielnymi zawodami medycznymi.
W ustawie zapisano, że pielęgniarka lub położna uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły wyższej prowadzącej kształcenie pielęgniarskie (położne), na studiach: pierwszego stopnia; drugiego stopnia. Przepisy przejściowe zakładają, że osoby, które ukończyły liceum medyczne lub szkołę policealną albo szkołę pomaturalną kształcącą w zawodzie pielęgniarki lub położnej, które nie uzyskały stwierdzenia prawa wykonywania zawodu przed wejściem w życie nowych przepisów, a spełniają inne wymagania, mogą uzyskać stwierdzenie prawa wykonywania zawodu, jeżeli do 1 stycznia 2015 r. złożyły stosowny wniosek. Uregulowano również przepisy dotyczące szkół pielęgniarskich i szkół położnych, opisano zasady kształcenia podyplomowego. Z jednej strony, nałożono na pielęgniarki i położne obowiązek ciągłego doskonalenia swojej wiedzy, z drugiej zaś doprecyzowano, w jaki sposób jest ono wspierane. Zdefiniowano rodzaje kształcenia podyplomowego. Może to być kurs klasyfikacyjny, kurs specjalistyczny, kurs dokształcający i szkolenie specjalizacyjne kończące się egzaminem przed centralną komisję egzaminacyjną. Określono, na jakich zasadach minister zdrowia uznaje specjalizację uzyskaną w państwach Unii Europejskiej. Specjalizacja ma być finansowana z budżetu państwa, a minister zdrowia będzie określał limity. Minister zdrowia w porozumieniu z Naczelną Radą Pielęgniarek i Położnych określi miejsca, w których będą prowadzone specjalizacje.
Zgodnie z aktem, pielęgniarki lub położne, które nie wykonują zawodu łącznie przez okres dłuży, niż pięć lat (w okresie ostatnich sześciu lat), a zamierzają podjąć pracę, będą musiały zawiadomić o tym okręgową radę pielęgniarek i położnych oraz odbyć przeszkolenie, trwające nie dłużej niż sześć miesięcy, pod nadzorem innej pielęgniarki lub położnej (legitymującej się co najmniej 5-letnim doświadczeniem zawodowym).
Akt precyzuje warunki prowadzenia indywidualnej praktyki pielęgniarskiej lub położniczej, z uwzględnieniem zmniejszenia barier administracyjnych przy rejestracji tej działalności. Przewiduje też nowe zasady ochrony prawnej pielęgniarek i położnych podczas i w związku z wykonywaniem czynności polegających na udzielaniu świadczeń zdrowotnych - będą one korzystały z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Doprecyzowano też tryb odmowy wykonania zlecenia lekarskiego. Ustawa precyzuje też zasady zatrudnienia, wśród jego form utrzymano możliwość zawierania umowy cywilnoprawnej. Wprowadzono także zapisy osłonowe i antydyskryminacyjne.
Zapisano, iż Centralny Rejestr Pielęgniarek i Położnych ma być prowadzony w formie elektronicznej oraz określono jakie informacje powinien zawierać.
Ustawa zawiera również przepisy karne dotyczące wykonywania zawodu bez prawa do jego wykonywania.
