Co pewien czas wstrząsają opinią publiczną przypadki problemów ze świadczeniem usług medycznych, wynikające ewidentnie z niedostatków kadrowych w podmiotach leczniczych. Najczęściej ich podłożem są niedostatki finansowe i brak na rynku pracy lekarzy.

W tej sytuacji kierujący podmiotami leczniczymi imają się różnych sposobów by, z jednej strony zabezpieczać choćby minima kadrowe, a z drugiej strony uczynić to jak najmniejszym kosztem.

Zdarzają się w tej sytuacji takie kwiatki jak opisany niżej, a dotyczący przypadku łączenia potencjału ratownictwa medycznego ze strukturami szpitalnymi.

Ratownicy medyczni i lekarze z karetek jednocześnie pracują w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym (choć tego zabraniają przepisy). Po południu ten sam lekarz dyżuruje na SOR i w Zespole Ratownictwa Medycznego. Po godzinie 18 ten sam lekarz obsługuje SOR i nocną opiekę zdrowotną (w ramach POZ). Na SOR zatrudniona jest jedna pielęgniarka. Dyspozytor ZRM jednocześnie wykonuje czynności na SOR. Ratownicy ZRM, gdy jest taka potrzeba również wykonują czynności w SOR.

Wątpliwości nie ma. Takie wykorzystanie personelu przekracza dozwolone granice.