W jednym z powiatów wierzyciel SP ZOZ zaskarżył uchwałę rady powiatu w przedmiocie likwidacji SP ZOZ-u. Uchwała została podjęta w okresie obowiązywania ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. W skardze do sądu wierzyciel zarzucił, że na skutek sztucznego wydłużenia w czasie procesu likwidacji SP ZOZ wierzyciele nie uzyskają spłaty swoich należności przez najbliższe 10 lat, a być może w ogóle.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalając skargę wskazał, że skarżący wywodził swój interes prawny i uprawnienie do zaskarżenia uchwały wyłącznie w oparciu o istniejący pomiędzy nim a SP ZOZ-em stosunek cywilnoprawny, powstały na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego i znajdujący ochronę w postępowaniu cywilnoprawnym. W ocenie sądu źródłem interesu prawnego, ani uprawnienia skarżącego jako wierzyciela zakładu opieki społecznej, nie są przepisy ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, dotyczące likwidacji zakładu opieki zdrowotnej, terminu jej zakończenia i przejmowania zobowiązań przez organ założycielski. Żaden z tych przepisów nie reguluje praw i obowiązków administracyjnych strony jako wierzyciela. Tym samym interes prawny (uprawnienie) skarżącej spółki jako wynikający ze stosunku cywilnego, poprzez posiadanie przez niego wierzytelności wobec SP ZOZ-u i znajdujący ochronę w postępowaniu cywilnoprawnym, nie dotyczy sprawy z zakresu administracji publicznej, o której mowa w art. 87 ustawy o samorządzie powiatowym. Dlatego interes (uprawnienie) skarżącego wierzyciela jako mający charakter faktyczny nie może być podstawą skargi na uchwałę rady powiatu. Legitymację bowiem do złożenia skargi do sądu administracyjnego ma więc jednostka, której prawo lub obowiązki publicznoprawne kształtuje zaskarżony akt. Legitymacji do złożenia skargi do sądu administracyjnego nie ma zatem jednostka, która wyprowadza interes prawny z tytułu cywilnoprawnego. Nie stanowi on bowiem normy prawej, na podstawie której organ administracji publicznej jest właściwy do kształtowania prawa lub obowiązków publicznoprawnych.
Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 kwietnia 2012 r. sygn. V SA/Po 19/12
Źródło: Orzecznictwo NSA
