Obecnie toczą się prace legislacyjne dotyczące projektu ustawy o zatrudnieniu wspomagany. Zatrudnienie wspomagane to rozwiązanie, które ma być odpowiedzią na wyzwania pojawiające się wobec rynku pracy oraz osób niepełnosprawnych biernych zawodowo. Usługa ma być formą aktywizacji zawodowej, która uzupełni dotychczas istniejące rozwiązania z zakresu rehabilitacji zawodowej. Zakłada ono indywidualną pracę trenera pracy z osobą niepełnosprawną przy maksymalnym jej włączeniu w całość procesu decyzyjnego dotyczącego zatrudnienia.

Idea zatrudnienia wspomaganego ma opierać się na zindywidualizowanym w etapowym procesie wdrażania osoby niepełnosprawnej na rynek pracy:

1) przygotowania do pracy (etap 1) obejmujący:

a) zaangażowanie – w ramach którego następuje włączenie osoby uprawnionej do zatrudnienia wspomaganego oraz określenie potrzeb, trudności i możliwości w zakresie znalezienia, podjęcia i utrzymania zatrudnienia przez osobę uprawnioną,

b) określenie predyspozycji zawodowych – w ramach którego następuje określenie zakresu niezbędnego wsparcia w tym identyfikację umiejętności, kompetencji i predyspozycji osoby uprawnionej, ułatwiającej jej aktywny wybór zajęcia zgodnego z jej zainteresowaniami, aspiracjami, potrzebami, możliwościami i doświadczeniem,

c) poszukiwanie pracy – w ramach którego następuje wsparcie osoby uprawnionej w tworzeniu dokumentów aplikacyjnych, przygotowaniu do rozmowy rekrutacyjnej, korzystaniu z usług i instrumentów rynku pracy, poszukiwanie i nawiązanie kontaktów z pracodawcami oraz zachęcaniu pracodawców do zatrudnienia osoby uprawnionej,

d) podjęcie zatrudnienia – w ramach którego następuje ustalenie zasad współpracy pomiędzy osobą uprawnioną, pracodawcą i trenerem oraz wsparcie osoby uprawnionej i pracodawcy w procedurach zatrudnienia

– kończący się w dniu zatrudnienia osoby niepełnosprawnej;

2) wsparcia w miejscu pracy (etap 2) obejmujący:

a) zapoznanie osoby uprawnionej z warunkami pracy oraz obowiązkami na stanowisku pracy,

b) udzielanie osobie uprawnionej i pracodawcy pomocy w adaptacji w miejscu pracy,

– kończący się uzyskaniem przez osobę niepełnosprawną zdolności do samodzielnego utrzymania zatrudnienia;

3) monitoringu (etap 3) obejmujący:

a) monitorowanie sytuacji osoby uprawnionej w okresie zatrudnienia,

b) dokonywanie okresowych ocen osoby uprawnionej pozwalających sprawdzać jakość jej pracy, poziom zaangażowania i motywacji,

c) podejmowanie odpowiednich działań, w stosunku do osoby uprawnionej i jej pracodawcy, mających na celu utrzymanie osoby uprawnionej w zatrudnieniu.

Podmiotem realizującym zatrudnienie wspomagane będą agencje zatrudnienia wspomaganego. Agencją będzie mógł być podmiot, utworzony przez gminę, powiat lub organizację pozarządową, której statutowym zadaniem jest rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych, wyodrębniony organizacyjnie i finansowo, wpisany do rejestru agencji, świadczący usługę zatrudnienia wspomaganego. Rejestr prowadził będzie wojewoda.

Agencje będą odpowiedzialne m.in. za organizację pracy trenerów pracy, wspieranie trenerów w realizacji ich zadań oraz zapewnienie i organizację pracy innych specjalistów w procesie zatrudnienia wspomaganego. Kwalifikowanie osoby niepełnosprawnej do zatrudnienia wspomaganego, dokonywanie oceny zasadności kontynuowania świadczenia wsparcia w postaci zatrudnienia wspomaganego na ich rzecz maja dokonywać powiatowe urzędy pracy. Projekt przewiduje możliwość sfinansowania ze środków Solidarnościowego Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych kosztów obsługi zadania przez powiatowe urzędy pracy, w wysokości faktycznie poniesionej, nie większej jednak niż iloraz liczby 2% kwoty środków przekazanych na realizację zatrudnienia wspomaganego w województwie i liczby powiatowych urzędów pracy w województwie.

Projekt ma być omawiany na najbliższym posiedzeniu Zespołu ds. Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.