W sytuacji stwierdzenia prowadzenia przez daną osobę – w tym przypadku pełnoletnie dziecko – odrębnego (jednoosobowego) gospodarstwa domowego w znaczeniu przyjętym na gruncie przepisów ustawy o pomocy społecznej, pojęciowo wykluczone jest równoczesne uznanie, iż dziecko to pozostaje na utrzymaniu rodziców w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.). Wyrok WSA w Poznaniu z 18 września 2013 r. sygn. IV SA/Po 651/13.

W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał, że nie jest możliwe, aby córka skarżącego równocześnie prowadziła odrębne gospodarstwo domowe w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej i pozostawała na utrzymaniu rodziców w rozumieniu ustawy o świadczeniach rodzinnych. Jedno wyklucza drugie, co trafnie przyjęły organy. Innymi słowy, któreś z tych oświadczeń – o prowadzeniu przez córkę odrębnego gospodarstwa domowego bądź o pozostawaniu przez nią na utrzymaniu Skarżącego i jego żony – musi być fikcyjne (fałszywe). Rzeczą organów jest wyjaśnienie, które konkretnie. W ocenie Sądu jest bowiem oczywiste, że Skarżący ani jego córka [...] nie mogą, nie ponosząc żadnych konsekwencji, raz deklarować, że córka, zamieszkując razem z rodzicami i rodzeństwem, prowadzi jednak odrębne gospodarstwo domowe, a innym razem, iż pozostaje na utrzymaniu rodziców – w zależności od tego, jakim potrzebom okoliczności te mają służyć: czy ustaleniu prawa do świadczeń z pomocy społecznej czy też świadczeń rodzinnych.

źródło: CBOSA