Celem nowelizacji ustawy o lasach, która trafiła do sejmu jest wprowadzenie do polskiego prawa narzędzia społecznej kontroli nad gospodarką leśną prowadzoną przez Lasy Państwowe oraz zapewnienie dodatkowych środków na finansowanie działań związanych z ochroną przyrody, w szczególności: dla planów tworzenia nowych i powiększania istniejących parków narodowych, kompensowania i łagodzenia skutków społecznych i ekonomicznych ponoszonych przez społeczności lokalne wynikających z ochrony przyrody oraz dostosowywania działalności społeczności lokalnych do uwarunkowań wynikających z funkcjonowania obszarów chronionych.

Projektodawcy w pierwszej kolejności proponują zmianę w przepisach polegającą na stworzeniu mechanizmu zaskarżania planów urządzenia lasu, aneksów do tych planów oraz sposobów ich wykonywania przed sądami krajowymi. Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe zarządza lasami o powierzchni ok. 7,6 mln hektarów, co stanowi ok. 24,4% całkowitej powierzchni kraju. W lasach zarządzanych przez lasy państwowe prowadzona jest gospodarka leśna, której podstawowym celem jest produkcja drewna. Lasy są jednak nie tylko źródłem drewna, ale służą do rekreacji i wypoczynku, świadczą wartościowe usługi ekosystemowe, z których korzystamy wszyscy. Lasy są rezerwuarem bioróżnorodności. Po pierwsze, projekt precyzuje zasady prowadzenia gospodarki leśnej na obszarach objętych ochroną. Obecne brzmienie przepisu nie jest wystarczająco jasne i wymaga doprecyzowania prawdziwej intencji ustawodawcy, jaką było zapewnienie, że gospodarka leśna na terenach chronionych jest zawsze zgodna z przepisami ochrony przyrody.

Po drugie, projekt przewiduje obowiązkowe wyłożenie do konsultacji (przed przekazaniem do zatwierdzenia ministrowi właściwemu ds. środowiska) projekt planu urządzenia lasu i projektu aneksu. W okresie, gdy będzie on wyłożony, będą zbierane uwagi, które zostaną przekazane do ministra właściwego ds. środowiska. Minister właściwy ds. środowiska będzie miał obowiązek ustosunkować się do nich w decyzji o zatwierdzeniu planu urządzenia lub aneksu do niego. Obecnie prowadzi się na poziomie nadleśnictw konsultacje społeczne projektów planów urządzenia lasów. To jednak procedura niewystarczająca, gdyż projekty te często nie są odpowiednio rozpowszechniane, dostęp do wniosków z konsultacji bywa utrudniony, a w przypadku aneksowania planów urządzenia lasu - zamiany bywają podejmowane w sposób nietransparentny i arbitralny. To wszystko sprawia, że społeczeństwo jest regularnie zaskakiwane kontrowersyjnymi wycinkami w ważnych kompleksach leśnych i nie ma wystarczającej możliwości wypowiedzieć się w tej sprawie.