W Sejmie rozpatrywana jest petycja, w której postuluje się, by powiaty obowiązkowo przeznaczały środki z PFRON na wsparcie dla osób głuchoniemych w postaci usług tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika.
Zgodnie z obecnymi przepisami, to rada powiatu w formie uchwały określa zadania, na które przeznacza środki PFRON. Te z kolei można rozdzielać na zadania wskazane w art. 35a ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Petytorzy zarzucają w swym wystąpieniu skierowaniu do Sejmu, że powiaty nie przeznaczają pieniędzy lub robią to w minimalny sposób jeśli chodzi o dofinansowanie usług tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika. Wnieśli o to, by w ustawie zagwarantować, że powiaty muszą przeznaczać środki PFRON na tego typu wsparcie obowiązkowo. Petycją zajęła się w czwartek, 6 listopada, sejmowa Komisja ds. Petycji.
Związek Powiatów Polskich, ale także Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wyraziły negatywne stanowisko w sprawie postulatów. Jak wskazali ich przedstawiciele, skoro zdecydowano się na model decentralizacyjny wykonywania usług publicznych, to narzucanie z góry jednej priorytetowej grupy wsparcia stanowi złamanie kwestii samorządności. Przedstawiciel ZPP zauważył, że choć brzmi to abstrakcyjnie to ma to swoje dalsze konsekwencje. Samorząd otrzymuje bowiem pieniądze według algorytmu, wobec czego powinien mieć elastyczność dostosowania tego do lokalnych warunków. Jak wskazał – w 2023 r. średnia kwota z PFRN na jednostkę szczebla powiatowego wyniosła niecałe 4 miliony złotych.
Z tego wynika zdaniem ZPP i Ministerstwa kolejna kwestia – wskazanie w ustawie jednej obowiązkowej typu zadań do wsparcia de facto priorytetyzowałoby, a wręcz faworyzowałoby jedną konkretną grupę społeczną. Byłoby to kontrowersyjne w kontekście omawianej tematyki.
Przedstawiciel Związku Powiatów Polskich podniósł również argument, że powiaty muszą mieć świadomość potrzeb różnych osób na swoim terenie i zaapelował o aktywność osób zainteresowanych, by konstruując uchwały zarządy powiatów czy rady mogły wziąć to pod uwagę.
Posłowie zdecydowali więc, że temat należy przekazać do komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz parlamentarnego zespołu ds. Osób głuchych i z Niedosłuchem.
