WSA: Rodzic ucznia nieprzyjętego do szkoły nie ma interesu prawnego do kwestionowania będącego odrębną czynnością powiększenia liczebności klasy związanego z przyjęciem innych uczniów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wydał postanowienie, którym odrzucił skargę rodzica na czynność dyrektora szkoły w przedmiocie zwiększenia liczby uczniów w oddziale. Przyczyną był brak interesu prawnego przejawiający się w braku związku między sytuacją prawną rodzica i jego dziecka, a operacją wykonaną przez dyrektora.

W opisywanej sprawie dyrektor wystąpił do burmistrza z wnioskiem o wyrażenie zgody na przyjęcie do szkoły trzech uczniów, co wiązało się z koniecznością zwiększenia liczebności klas. Jest to procedura wynikająca z przepisów rozporządzenia MEN z 28 lutego 2019 r. w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i publicznych przedszkoli. Zgodnie z treścią § 5 ust. 2, liczba uczniów w klasach I-III szkoły podstawowej wynosi nie więcej niż 25. Zgodnie z treścią ust. 3, jeżeli w okresie od rozpoczęcia nauki w nowym roku szkolnym nastąpi przyjęcie ucznia zamieszkałego w obwodzie danej szkoły (czyli przyjmowanego z urzędu), prawem dyrektora jest zwiększenie liczby uczniów (maksymalnie o dwóch) albo podzielenie takiego oddziału.

Skarżąca przyjęła (nie podając dowodów), że przyjęcie dodatkowych uczniów może dotyczyć dzieci zamieszkałych poza obwodem, w sytuacji gdy jej dziecko (rzeczywiście zamieszkałe poza obwodem) wcześniej nie zostało przyjęte do szkoły. W skardze wniesiono m.in. o stwierdzenie bezskuteczności zaskarżonej czynności, wstrzymanie jej wykonania i przedstawienie dokumentacji procesu rekrutacji do szkoły. Sąd odrzucił tę skargę, wskazując że zgodnie z art. 50 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - możliwość taka jest uwarunkowana istnieniem interesu prawnego.

Aby złożona do WSA skarga została rozpoznana, interes prawny skarżącego musi być interesem własnym, indywidualnym i wynikającym z konkretnego przepisu prawa powszechnie obowiązującego. Udowodnienie interesu prawnego wymaga wykazania związku między zaskarżonym aktem czy czynnością a indywidualną sytuacją prawną. Musi być to przyporządkowanie ścisłe. Tymczasem w opisywanym stanie faktycznym, czynność podjęta przez dyrektora szkoły nie dotyczyła wcale skarżącej ani jej dziecka, lecz innych dzieci. Oznacza to niemożność jej kwestionowania. Nie sposób wskazać związku przyczynowego między zaskarżoną czynnością a indywidualną sytuacją prawną osoby, która wniosła skargę.

Jak zauważył Sąd, skarga na materialno-techniczną czynność dyrektora szkoły obejmującą powiększenie oddziału nie może służyć do kwestionowania całkowicie odrębnej kwestii, jaką było wcześniejsze nieprzyjęcie ucznia spoza obwodu. Jedno miało miejsce podczas postępowania rekrutacyjnego jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego, zaś drugie - już w trakcie roku szkolnego w związku z zaistniałą potrzebą, jaką było przyjęcie dzieci zamieszkałych w obwodzie.

Postanowienie WSA w Białymstoku z 24 października 2025 r. (sygn. II SA/Bk 1665/25) - orzeczenie nieprawomocne

Źródło: CBOSA