Wojewoda: Fakt zatrudnienia nauczyciela na część etatu nie pozbawia go prawa do korzystania z form pomocy zdrowotnej ani tego prawa nie ogranicza.
Uchwała rady jednostki samorządu terytorialnego w przedmiocie dodatkowej pomocy zdrowotnej należnej nauczycielom, jest podejmowana na podstawie upoważnienia zawartego w art. 72 ust. 1 Karty Nauczyciela. Przepis ten uprawnia do korzystania z takiej formy wsparcia wszystkich nauczycieli, niezależnie od przysługujących im z innych tytułów praw do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego. Nie wskazuje jednak bezpośrednio, czy wynikające z tego przepisu uprawnienie obejmuje bezwzględnie wszystkich nauczycieli, łącznie z tymi zatrudnianymi w formie innej niż pełen etat czy choćby jego połowa.
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubuskiego wydane w związku z kontrolowaną przez niego uchwałą, wyszczególniło istotny błąd, często popełniany w tym obszarze. Przyczyną stwierdzenia częściowej nieważności uchwały stało się ograniczenie przez radę gminy prawa do dodatkowych świadczeń wyłącznie do nauczycieli zatrudnionych na co najmniej 1/2 etatu. W ocenie organu nadzoru taki zapis przekracza ramy upoważnienia ustawowego i wprowadza element nieznany wspomnianemu art. 72 ust. 1, który wiąże wszelkie organy tworzące akty niższego rzędu na jego podstawie. Niedozwolone jest zarówno modyfikowanie treści upoważnienia ustawowego, jak i dodawanie do tworzonych na jego podstawie uchwał jakichkolwiek dodatkowych zastrzeżeń. Jak wynika z rozstrzygnięcia oraz ogólnych zasad interpretacji prawa, jeśli wyjątki i szczegółowe przesłanki określające krąg osób uprawnionych do świadczenia zdrowotnego nie zostały wyraźnie wskazane, należy przyjąć, że uprawnieni są wszyscy wykonujący zawód nauczyciela.
Nadinterpretacja jest zatem równie groźna jak zupełny brak zrozumienia danego przepisu. Tworzenie aktów niższego rzędu wymaga pełnego podporządkowania treści aktów wyższego rzędu, tj. ustawy.
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubuskiego z 8 maja 2025 r. (sygn. NK-I.4131.57.2025)
