Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Język migowy w urzędzie i nie tylko

Język migowy w urzędzie i nie tylko fotolia.pl

Sejm będzie pracował nad projektem ustawy o zmianie ustawy o języku migowym i innych środkach komunikowania się. Cel projekt nowelizacji jest szczytny ale wykonanie już nie tak dobre. Związek Powiatów Polskich dostrzega potrzebę poprawy sytuacji osób niepełnosprawnych w celu umożliwienia im pełnego korzystania z usług administracji publicznej, jednak w naszej ocenie przedłożony projekt ustawy nie spełni zakładanego w uzasadnieniu celu, a sama konstrukcja językowa projektu nowelizacji budzi wątpliwości.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, że celem nowelizacji ma być umożliwienie osobie niedosłyszącej lub głuchej korzystanie z pomocy tłumacza m.in. w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej czy Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego. W odniesieniu do tych pierwszych należy zauważyć, że zgodnie z art. 110 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej w indywidualnych sprawach z zakresu pomocy społecznej należących do właściwości gminy kierownik ośrodka pomocy społeczne działa na podstawie upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych udzielonego przez wójta (burmistrz, prezydent miasta) – organu administracji publicznej. Zatem już w istniejącym stanie prawnym, jeżeli osoba uprawniona będzie chciała skorzystać w kontakcie z ośrodkiem pomocy społecznej, przy załatwianiu swojej sprawy, z pomocy tłumacza języka migowego, to ma do tego prawo. Potwierdza to również stanowisko Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych w którym wskazano, że obowiązek zapewnienia dostępu do usług tłumacza PJM, SJM i SKOGN nałożony ustawą o języku migowym i innych środkach komunikowania się spoczywa na organach administracji publicznej, niezależnie od faktu, czy obowiązek ten realizowany będzie bezpośrednio przez organy jednostek samorządu terytorialnego (gminę), czy poprzez swoje jednostki organizacyjne (nie posiadające osobowości prawnej)( źródło: http://www.niepelnosprawni.gov.pl/prawo-/najczesciej-zadawane-pytania/pytania-dotyczace-realizacji-zap/tlumacz-jezyka-migowego-w-mops/). 

Natomiast wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego są wojewódzkimi osobami prawnymi, nad którymi zarząd województwa jedynie sprawuje nadzór. Można mieć wątpliwości czy definicja aparatu pomocniczego zaproponowana przez autorów projektu obejmie ośrodki ruch drogowego. Ponadto w punkcie 1 projektu autorzy zdefiniowali pojęcie aparatu pomocniczego organów administracji publicznej natomiast w dalszej części ustawy posługują się pojęciem aparatu pomocniczego jednostek organizacyjnych administracji publicznej. Proponowana definicja jest daleko nieprecyzyjna. Trudno jednoznacznie ocenić, czy na podstawie proponowanego przepisu do stosowania ustawy byłyby zobowiązane, poza WORD-ami , szkoły (te mają obowiązek zapewnienia możliwości realizacji programu dzieciom niedosłyszącym i głuchym na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych), zakłady budżetowe, publiczne agencje, czy państwowe lub samorządowe osoby prawne państwowe.

Niezależenie od powyższej uwagi, w naszej ocenie, jeżeli celem autorów projektu były rozszerzenie stosowania ustawy na wybrane jednostki organizacyjne obsługujące organu administracji publicznej wystarczające w tym zakresie było rozszerzenie na potrzeby ustawy definicji legalnej organu administracji publicznej, zawartej w art. art. 3 pkt 6 ustawy ewentualnie rozszerzenie katalogu podmiotów zobowiązanych w art. 6 ustawy. Taki zabieg wyłączałby konieczność dokonywania zmian w kolejnych przepisach ustawy.

Na końcu zwracamy uwagę na niewystarczające w naszej ocenie omówienie skutków finansowych wejścia w życie nowelizacji. W szczególności nie wskazano, w jaki sposób nakłady budżetu państwa na wdrożenie ustawy oszacowano, na kwotę 6 mln złotych. Projektodawcy nie oszacowali kosztów wejścia w życie nowelizacji w odniesieniu do jednostek samorządu terytorialnego oraz ośrodków ruchu drogowego, które również są jednostkami sektora finansów publicznych.

Tekst projektu dostępny jest http://orka.sejm.gov.pl/Druki7ka.nsf/Projekty/7-020-709-2013/$file/7-020-709-2013.pdf

Pt., 13 Wrz. 2013 0 Komentarzy Dodane przez: Bernadeta Skóbel