Przyznanie pomocy mieszkaniowej nie może zależeć od spełnienia kryterium zameldowania na terenie gminy. Tak wynika z wyroku WSA w Krakowie z 18 lutego 2014 r. sygn. III SA/Kr 1242/13.

W ocenie Sądu wprowadzenie dodatkowego kryterium zameldowania ograniczającego dostęp do lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy osób o niezaspokojonych potrzebach mieszkaniowych oraz niskim dochodzie nie znajduje podstaw w upoważnieniu ustawowym zawartym w art. 21 ust. 3 ustawy, a zwłaszcza nie mieści się w pojęciu "warunków zamieszkiwania", o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. W orzecznictwie podkreśla się, że użytego w tym przepisie określenia "warunki zamieszkiwania" nie można odrywać od dalszej części tego wyrażenia. Pełna hipoteza normy zawartej w przepisie art. 21 ust. 3 pkt 2 obejmuje "warunki zamieszkiwania kwalifikujące wnioskodawcę do ich poprawy". Dokonując wykładni tego przepisu nie sposób przyjąć, by wymienione w przytoczonej części uchwały kryteria należały do "warunków zamieszkiwania kwalifikujących wnioskodawcę do ich poprawy". Jak podkreślił NSA w wyroku z dnia 29 września 2011r., I OSK 1126/11, nie ma żadnych podstaw do rozumienia wskazanych w art. 21 ust. 3 pkt 2 in fine "warunków zamieszkiwania", nawet bez dodatkowego określenia, inaczej niż takich warunków faktycznych zamieszkiwania, jak powierzchnia, wyposażenie, stan techniczny, ilość osób korzystających z lokalu itp. Inne okoliczności, w tym okoliczności prawne związane z lokalem, czy okoliczności dotyczące wnioskodawcy do tych "warunków zamieszkiwania" nie należą.

Źródło: CBOSA