Istnieją – na gruncie ustawy o pomocy społecznej – przepisy umożliwiające, w przypadkach w nich wskazanych, uchylenie decyzji o skierowaniu strony do domu opieki społecznej, nawet bez jej zgody (Wyrok WSA w Szczecinie z 23 lutego 2017 r. sygn. II SA/Sz 1345/16).

Sąd wskazał, iż stosownie do treści art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, decyzję administracyjną zmienia się lub uchyla na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony, pobrania nienależnego świadczenia, a także można zmienić lub uchylić decyzję, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 11, art. 12 i art. 107 ust. 5. Zmiana decyzji administracyjnej na korzyść strony nie wymaga jej zgody.

W przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w ww. przepisie, np. w razie zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej, w tym zdrowotnej, osoby skierowanej do domu opieki społecznej rolą organów jest dokonanie nadzwyczaj wnikliwego i szczegółowego zbadania, czy okoliczności te uzasadniają uchylenie decyzji kierującej, zaś decyzje o tym rozstrzygające winny przekonywująco wykazywać, które zdarzenia przesądzają o tym, że utrzymanie przysługującego skarżącemu świadczenia rozminie się z funkcją przypisaną temu świadczeniu przez ustawodawcę.

Sąd podkreślił, że tego rodzaju postepowanie winno się ono toczyć w trybie przepisu art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, nie zaś na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy, który określa przesłanki skierowania do domu pomocy społecznej.

Źródło: CBOSA