Brak indywidualnej oceny każdego przypadku, bez zachowania kryterium socjalnego i przyznanie bonów towarowych bez zachowaniu trybu ustalonego w regulaminie, prowadzi do wniosku, iż wartość przyznanych pracownikom bonów towarowych, mimo że sfinansowana z funduszu świadczeń socjalnych, nie może zostać uznana za świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w rozumieniu § 2 ust. 1 pkt 19 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe ( Dz. U. z 1998 r., Nr 161, poz. 1106 ze zm.).
Skoro przyznanie bonów towarowych nie miało charakteru socjalnego, tylko charakter dodatkowego świadczenia pracodawcy, to świadczenie to należy uznać za przychód w świetle art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2012 r., poz. 361 t.j.), który to przychód stanowi podstawę wymiaru składek – art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz.U. z 2009 r., Nr 2005, poz.1585 t.j.).
Wyrok Sądu Okręgowego w Łomży III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 17 lipca 2013 r. sygn. akt III U 342/13
