Konwent Marszałków Województw RP wydał 24 września 2020 roku stanowisko w sprawie kompetencji organu w zakresie usuwania odpadów stanowiących zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub środowiska, w przypadku, gdy obowiązek usunięcia odpadów powstał w związku z wydaniem decyzji o cofnięciu decyzji związanej z gospodarką odpadami, stwierdzeniem nieważności, uchyleniem lub wygaśnięciem decyzji związanej z gospodarką odpadami – której nie wydał marszałek województwa. Chodzi oczywiście o reperkusje tzw. ustawy pożarowej.
Marszałkowie sygnalizują, że tylko do Marszałka Województwa Lubuskiego w terminie do dnia 5 marca 2020 r. wpłynęło kilkaset wniosków o zmianę decyzji wydanych przez Starostów w poprzednim stanie prawnym. Konwent zwraca uwagę na to, że w wielu przypadkach starostowie przekazując sprawy do załatwienia według właściwości dołączyli dokumentację świadczącą o licznych naruszeniach w zakresie objętym zezwoleniem. Co za tym idzie, w ocenie Konwentu istnieje duże prawdopodobieństwo, że część prowadzonych przez marszałków postępowań administracyjnych w sprawie zmiany wydanych przez starostów decyzji zakończy się odmową zmiany zezwolenia, a w konsekwencji cofnięciem przez właściwy organ decyzji. Idąc dalej, w stanowisku zwrócono uwagę na to, że w przypadku pozostawienia zgromadzonych w ramach prowadzonej działalności odpadów zagrażających życiu lub zdrowiu ludzi lub środowisku – zgodnie z art. 26a ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o odpadach – to Marszałek Województwa będzie zobowiązany do ich niezwłocznego usunięcia.
Jak można się domyślić, wobec powyższego Konwent Marszałków Województw proponuje takie skonstruowanie przepisu art. 26a ustawy o odpadach, aby odpowiedzialność w zakresie usuwania odpadów stanowiących poważne zagrożenie, zdeponowanych w związku z działalnością objętą zezwoleniem, ponosił organ wydający decyzję w zakresie gospodarowania odpadami, którą należało cofnąć. Trzeba jednak w tym miejscu zaznaczyć, że odpowiadanie przez starostów za usunięcie odpadów w przypadkach, w których to marszałkowie cofają zezwolenia jest „wpadnięciem z deszczu pod rynnę” i należy szukać innego, sprawiedliwego rozwiązania.
Marszałkowie sygnalizują także, że ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw nie zobligowała starostów do poinformowania marszałka województwa o podmiotach, które nie przedłożyły zgodnie z art. 14 ust. 1 tej ustawy wniosku o zmianę posiadanych decyzji, dla których w związku z nowym zakresem kompetencji organem właściwym do stwierdzenia wygaszenia jest marszałek województwa.
