Celem ustawy o dostępie do informacji publicznej jest zagwarantowanie wnioskodawcy dostępu do informacji w określonym przez ustawę terminie. Oznacza to, że zasadą jest udostępnienie informacji, a wyjątkiem jej odmowa, stwierdził NSA w wyroku z dnia 30 listopada 2016 r. (sygn. akt: I OSK 1871/15).
Cel ustawy
NSA powołał się na orzecznictwo sądów administracyjnych oraz w piśmiennictwo, gdzie przyjmuje się, że udostępnienie informacji publicznej następuje w formie czynności materialno-technicznej. KPA nie ma do zastosowania do tego rodzaju spraw, gdyż ustawa o dostępie do informacji publicznej zawiera odesłanie do stosowania Kodeksu jedynie w odniesieniu do decyzji o odmowie udzielenia informacji, nie zaś do czynności materialno-technicznej polegającej na jej udzieleniu. W art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej ustawodawca użył wyrazów "do decyzji", co oznacza w ocenie NSA wyłączenie stosowania reguł Kodeksu do faz postępowania poprzedzających wydanie decyzji w sprawie odmowy udostępniania informacji lub umorzenia postępowania. Wolą prawodawcy jest odformalizowanie tego postępowania. Podkreślić należy, że gdyby ustawodawca dopuszczał możliwość stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w szerszym zakresie niż to wynika z art. 16 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, to uczyniłby to w sposób wyraźny m.in. w art. 13 przez wskazanie środka zaskarżenia w przypadku nieudzielania informacji w terminie. Przepis ten bowiem określa termin i sposób poinformowania wnioskodawcy o powodach opóźnienia.
Ważne pojęcia
NSA doprecyzował również pojęcie bezczynności. Zgodnie z przedmiotowym wyrokiem, bezczynnością organu jest również przedłużanie terminu rozpoznania wniosku jeżeli brak jest obiektywnych przeszkód dla dokonania czynności materialno-technicznej albo wydania decyzji.
Przedmiotowy wyrok to kolejne rozstrzygnięcie potwierdzające maksymalnie szerokie rozumienie pojęcia osoby pełniącej funkcję publiczną. Funkcja publiczna to funkcja związana z uprawnieniami i obowiązkami w zakresie realizacji zadań o znaczeniu publicznym, a zatem jest postrzegana przez pryzmat oceny społecznej, oddziaływania na sferę publiczną.
