Tytułowe stwierdzenie wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który rozpatrywał skargę Gminy na informację Wojewody w przedmiocie pozostawienia jej protestu bez rozpoznania. Gminie nie zostało przyznane dofinansowanie z Rządowego Programu na rzecz Rozwoju oraz Konkurencyjności Regionów poprzez Wsparcie Lokalnej Infrastruktury Drogowej i dlatego wniosła protest.
Sąd zauważył, że z uwagi na fakt, iż „Rządowy Program na rzecz Rozwoju oraz Konkurencyjności Regionów poprzez Wsparcie Lokalnej Infrastruktury Drogowej” został ustanowiony mocą uchwały Rady Ministrów z dnia 19 marca 2018 r. i miał być realizowany tylko w roku 2018, kwestią zasadniczą było zapewnienie szybkości postępowania w sprawie wyboru zadań do realizacji w ramach Programu i uproszczenie jego procedury. Jednakże założenie Programu jakim było sprawne rozdysponowania środków, tak by możliwe szybko mogły być wykorzystane na przewidziane w Programie działania musi zdaniem Sądu zostać skonfrontowane z koniecznością zachowania istoty prawa do sądu w całym procesie przyznawania beneficjentom środków publicznych.
Brak możliwości wniesienia jakiegokolwiek środka zaskarżenia w trakcie procedury wyboru wniosków do dofinansowania otwiera niewątpliwie pole do dowolności oceny podstaw do negatywnej oceny wniosków – wskazał WSA. Idąc dalej stwierdził, że możliwość pozbawienia wnioskodawców uzyskania dotacji w oparciu o potencjalnie nawet całkowicie arbitralną ocenę przesłanek uzyskania środków, niepoddaną żadnej kontroli, podważa z kolei wartość i znaczenie całego postępowania konkursowego, a w konsekwencji – stanowi też zagrożenie dla zapewnienia prawidłowości wydatkowania środków pochodzących z funduszy publicznych. Za powyższym zdaniem Sądu przemawia konstytucyjne prawo do sądu – w myśl bowiem art. 45 ust. 1 Konstytucji RP każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny i niezawisły sąd.
Jak zauważył Wojewódzki Sąd, z faktu, że w przedmiotowym Programie nie wskazano wprost procedury odwoławczej od negatywnej oceny wniosku nie oznacza, że przyznawanie dotacji w ramach Programu pozostaje poza jakąkolwiek kontrolą – albowiem stosownie do treści pkt 3 załącznika do uchwały Rady Ministrów w tej sprawie, Program stanowi program rozwoju w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju ustanawiany w celu realizacji Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.). W ocenie WSA ww. postanowienie należy odczytywać w kontekście stosowania przepisów tej ustawy, również w zakresie opisanej w niej procedury odwoławczej – mimo że zgodnie z tytułem Rozdziału 5 tej ustawy przewidziana jest ona w ramach realizacji programów operacyjnych.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 sierpnia 2020 r., III SA/Łd 466/20
Źródło: CBOSA
