8 milionów obywateli Polski cierpi na różnego rodzaju problemy i zaburzenia psychiczne. To jedna czwarta Polaków, a statystyki nie uwzględniają dzieci i młodzieży. Wówczas – jak szacuje Instytut Psychiatrii i Neurologii – ta liczba wzrosłaby do 12 milionów.

To jeden z powodów, dla których należy dokonać zmian w polskiej psychiatrii. Inne to na przykład fakt, że w Polsce w wyniku samobójstwa umiera więcej osób niż w wypadkach samochodowych. A załamanie psychiczne może dotknąć każdego z nas. Najczęstsze powody to rozwód, stresująca praca, utrata pracy, ciężka choroba, śmierć bliskiej osoby, nałogi. Większość pacjentów szpitali psychiatrycznych to osoby cierpiące na depresję.

Badania wykazały, że u około 20–30 proc. osób w wieku 18–64 lat odnotowuje się obniżenia nastroju i spadek aktywności życiowej, drażliwość i przewlekły lęk. Jedna osoba na dziesięć ma depresję, 7 proc. cierpi na bezsenność, uzależnienia dotykają 4 proc. populacji.

Problemem jest brak świadomości społecznej – co do tego, że potrzebna jest pomoc, jak i  tego gdzie jej szukać. Ciągle obecne są uprzedzenie wobec osób z problemami psychicznymi, używa się wobec i o nich wulgarnego języka, odmawia zatrudnienia, wyklucza społecznie.

Nie ma też kompleksowego systemu wsparcia osób chorujących psychicznie. Jeśli pojawiają się dobre, lokalne inicjatywy to mają one raczej charakter wyspowy, który nie zawsze odpowiada realnemu zapotrzebowaniu. Tymczasem potrzebne jest odejście od azylowego sposobu leczenia na rzecz modelu środowiskowego, który wymaga tworzenia centów zdrowia psychicznego. Wspominał o tym Rzecznik Praw Obywatelskich w rozmowie z Dziennikiem Warto Wiedzieć. Wywiad można przeczytać tutaj.

Brakuje lekarzy, zwłaszcza psychiatrów dla dzieci. Tych ostatnich jest  w Polsce ok. 200, a powinno być ok. 1,5 tys.

Rozmowom na temat potrzebnych zmian poświęcony będzie I Kongres Zdrowia Psychicznego, który odbędzie się 8 maja br. w Pałacu Kultury i Nauki.

Wezmą w nim udział psychiatrzy, psychologowie, pielęgniarki, pielęgniarze, osoby działające w stowarzyszeniach i fundacjach na rzecz osób w kryzysie psychicznym, osoby z doświadczeniem kryzysu psychicznego, byli i obecni pacjenci korzystający z opieki psychiatrycznej, rodziny osób chorujących. Przedstawiciele samorządów. To pierwsze spotkanie na taką skalę.

Ideę Kongresu wspiera m.in. Związek Powiatów Polskich. Pisaliśmy o tym tutaj.

4 maja br. w biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, odbyła się konferencja prasowa poprzedzająca Kongres.

O problemach i potrzebach polskiej psychiatrii opowiadali:

• prof. Jacek Wciórka - psychiatra w Instytucie Psychiatrii i Neurologii, współinicjator Kongresu Zdrowia Psychicznego, współredaktor Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego, przewodniczący Komisji Reformy Opieki Psychiatrycznej PTP oraz wiceprzewodniczący Rady Zdrowia Psychicznego,
• Katarzyna Szczerbowska - dziennikarka, osoba z doświadczeniem kryzysu psychicznego, rzeczniczka I Kongresu Zdrowia Psychicznego.
• dr Sławomir Murawiec- psychiatra, członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego,
• Mateusz Biernat - pedagog specjalny, osoba z doświadczeniem kryzysu psychicznego, konsultant ds. studentów w kryzysie psychicznym w Biurze ds. Osób Niepełnoprawnych Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Członek Mental Health Europe,
• Maciej Heymann – syn osoby chorującej na schizofrenię paranoidalną,
• Jakub Tercz - prezes Fundacji Otwarte Seminaria Filozoficzno-Psychiatryczne, związany z Uniwersytetem Warszawskim, przewodniczący Marszu o Godność, który odbędzie się 8 maja w Warszawie, po zakończeniu Kongresu.

Zachęcamy do udziału w Kongresie.