Art. 50 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej stwarza organowi pomocy społecznej możliwość, a nie obowiązek przyznania pomocy w formie usług opiekuńczych. Istota tej pomocy sprowadza się do przyznania świadczenia w sytuacji, której można przypisać charakter nadzwyczajny, szczególnie uzasadniony. Wyrok WSA w Opolu z 17 września 2015 r. sygn. II SA/Op 287/15.

W uzasadnieniu sąd wskazał, że przyznanie pomocy w sytuacji bardzo ograniczonych środków finansowych i dużej liczby wnioskodawców oraz osób oczekujących na wsparcie, wymaga wyjątkowych okoliczności, zaś ustalenie jej wymiaru wymaga uwzględnienia także uzasadnionych potrzeb innych osób ubiegających się o pomoc w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych. Skoro żona strony wykonuje czynności, o których zaspokojenie w formie usług opiekuńczych zwrócił się wnioskodawca, to nie została spełniona przesłanka z art. 50 ust. 2 ustawy, mówiąca o przysługiwaniu pomocy w formie usług opiekuńczych osobie wymagającej wprawdzie pomocy innych osób, ale tylko takiej, która jest tej pomocy pozbawiona.

Źródło: CBOSA