Uregulowany w art. 53 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy staż, jako forma pomocy na rzecz bezrobotnych jest skierowany do osób będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy (art. 49), m.in.– osób długotrwale bezrobotnych.

Analiza całokształtu przepisów regulujących staż wskazuje, że jego celem jest nabycie przez bezrobotnego doświadczenia zawodowego oraz umiejętności, które mają poprawić jego sytuację jako podmiotu poszukującego zatrudnienia na rynku pracy. Nie można jednak traktować stażu, jako swoistej formy stałego zatrudnienia. Wyrok WSA w Łodzi z 5 sierpnia 2015 r. sygn. III SA/Łd 228/15.

Sąd podkreślił, że stosowanie form pomocy określonych w ustawie, w tym m.in. stażu, nie realizuje bowiem w żaden sposób postulatu pełnego i produktywnego zatrudnienia. Celem stażu jest rozwój zasobów ludzkich i zwiększenie mobilności na rynku pracy. Brak jest również instrumentów prawnych po stronie samego bezrobotnego, zainteresowanego stażem, żądania - "wymuszenia" na organizatorze stażu jego zorganizowania, tym bardziej, że należy zauważyć, że z art. 53 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wynika, że stosowanie działań określonych w tym przepisie nie ma charakteru obligatoryjnego, lecz pozostawione zostało tzw. uznaniu administracyjnemu.

Źródło: CBOSA