Do Sejmu RP trafił projekt ustawy o zmianie ustawy o rencie socjalnej dotyczy dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego w zakresie w jakim przyznanie i realizacja prawa do renty socjalnej uzależniona jest od wymogu przebywania na terytorium RP.
Projektowana ustawa o zmianie ustawy o rencie socjalnej ma na celu dostosowanie systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2013 r. (sygn. akt P 11/12), stwierdzającego niezgodność art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej z Konstytucją.
Trybunał orzekł, że art. 2 pkt 1 ustawy o rencie socjalnej narusza postanowienia ustawy zasadniczej w zakresie, w jakim uzależnia przyznanie i realizację prawa do renty socjalnej od wymogu przebywania na terytorium RP.
W myśl zakwestionowanego art. 2 pkt 1, prawo do renty socjalnej przysługuje osobom posiadającym obywatelstwo polskie zamieszkującym i przebywającym na terytorium RP.
Zdaniem Trybunału, przesłanka przebywania na terytorium RP nie jest konieczna w demokratycznym państwie prawnym, które może wystarczająco skutecznie kontrolować spełnianie przez osobę uprawnioną do renty socjalnej warunków jej zachowania za sprawą wymogu „zamieszkiwania" w Rzeczypospolitej Polskiej.
Mając na względzie motywy rozstrzygnięcia przedstawione przez Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu orzeczenia z dnia 7 marca 2013 r., proponuje się nadanie nowego brzmienia zakwestionowanemu art. 2 pkt 1, jak również art. 2 pkt 2 i 3 ustawy o rencie socjalnej.
Jeżeli chodzi o wyeliminowanie przesłanki przebywania na terytorium RP z art. 2 pkt 1 ustawy o rencie socjalnej, to czyni to w pełni zadość wskazanemu wyrokowi. Tym samym w odniesieniu do obywateli polskich przepis ten będzie statuował jedynie wymóg posiadania w Polsce miejsca zamieszkania (w rozumieniu art. 25 Kodeksu cywilnego).
Podobna zmiana ma objąć także podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 2 i 3 ustawy o rencie socjalnej. Są to odpowiednio: cudzoziemcy, którzy uzyskali stosowne zezwolenie uprawniające ich do zamieszkania i przebywania na terytorium RP bądź korzystają z tzw. ochrony uzupełniającej (pkt 2), oraz obywatele państw członkowskich UE tudzież państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, a ponadto członkowie ich rodzin, jeżeli posiadają prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium RP.
