Tak organ, jak i Sąd związane są orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności i nie są władne samodzielnie dokonywać wykładni tego orzeczenia. Wyrok NSA z 18 stycznia 2013 r. sygn. I OSK 1297/12.

Organ administracyjny rozpoznający wniosek w przedmiocie uprawnień do zasiłku pielęgnacyjnego jest związany rozpoznaniem zawartym w orzeczeniu zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności (który wskazywał umiarkowany stopień niepełnosprawności), ale także innymi elementami mającymi znamiona stanowczego rozstrzygnięcia. Takim elementem z pewnością jest wyrok sądu rejonowego wydział pracy i ubezpieczeń społecznych, który zmienił orzeczenie zespołu wskazując, że skarżąca wymaga stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, utrzymując w mocy pozostałe ustalenia zawarte w orzeczeniu o niepełnosprawności.

Wobec tego powstała sytuacja, w której z jednej strony skarżąca została zaliczona do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności (pkt I decyzji orzekającej o stopniu niepełnosprawności), z drugiej zaś zawiera wskazania, które wprost nakazują uznać jej niepełnosprawność za znaczną.

Organ powinien wziąć pod uwagę powyższy wyrok sądu powszechnego wydając orzeczenie o prawie do zasiłku pielęgnacyjnego, gdyż zmienia on zasadniczo sytuację skarżącej w zakresie podstawy do nabycia uprawnień do tego zasiłku oraz pouczyć stronę o prawnych możliwościach weryfikacji tego wyroku tak, aby mógł on stanowić podstawę rozstrzygnięcia w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego.