Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Inwazyjne gatunki obce

Inwazyjne gatunki obce fotolia.pl

Resort środowiska skierował do Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego finalną wersję projektu ustawy o gatunkach obcych. Akt ten ma dostosować krajowy porządek prawny do unijnego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych. Regulacja będzie znacznym doprecyzowaniem przepisów w tym zakresie – w porównaniu do właściwych postanowień ustawy o ochronie przyrody.

Inwazyjne gatunki obce

Jak wskazują projektodawcy, bazując na schemacie nakreślonym w rozporządzeniu UE, projektowana ustawa w ramach zbioru gatunków obcych wyszczególnia dwa zasadnicze podzbiory inwazyjnych gatunków obcych: gatunki stwarzające zagrożenie dla Unii oraz gatunki stwarzające zagrożenie dla Polski. W ramach obu tych grup wyszczególnione są takie inwazyjne gatunki obce, które będą podlegały obowiązkowi szybkiej eliminacji oraz te, które uznane zostaną za rozprzestrzenione na szeroką skalę.

Obie te podgrupy będą wymagały podejmowania określonych działań zaradczych – jednak jak można się domyślić, dużo szybszej reakcji wymagać będą inwazyjne gatunki obce podlegające szybkiej eliminacji.

Warto podkreślić, że w świetle projektu każdy, kto stwierdzi obecność w środowisku inwazyjnego gatunku obcego stwarzającego zagrożenie dla Unii lub Polski, powinien zawiadomić o tym właściwy organ, tj. wójta/burmistrza/prezydenta miasta. zawiadomienia właściwego organu (wójta, burmistrza lub prezydenta miasta) Organ ten po dokonaniu weryfikacji formalnej zgłoszenia, zawiadamia regionalnego dyrektora ochrony środowiska, dyrektor parku narodowego lub dyrektora urzędu morskiego. Nad całym systemem ma czuwać Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska.

Działania zaradcze

Stosowanie działań zaradczych w stosunku do inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii lub Polski, rozprzestrzenionych na szeroką skalę ma być obowiązkiem przede wszystkim gminy. Wyjątki co do zasady dotyczą obszarów chronionych i będących własnością prywatną. Należy przy tym zwrócić uwagę na to, że w przypadku obszarów będących własnością prywatną (nieruchomości stanowiące własność osób fizycznych) oraz niepaństwowych osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, podmiot władający nieruchomością po powzięciu wiedzy o obecności inwazyjnego gatunku obcego na jego nieruchomości będzie zobowiązany do podjęcia decyzji, czy zastosuje w stosunku do niego działania zaradcze. Jeśli tak, podmiot musi jedynie poinformować gminę o działaniach zaradczych wprowadzonych na własną rękę. Jeśli natomiast podmiot władający sam nie podejmie się wykonania działań zaradczych, niezwłocznie zwraca się do wójta, burmistrza lub prezydenta z wnioskiem o podjęcie działań zaradczych przez gminę – takie zawiadomienie automatycznie będzie zwalniało podmiot władający z obowiązku przeprowadzenia działań.

Co w przypadku, gdy do środowiska zostały uwolnione inwazyjne gatunki obce stwarzające zagrożenie dla Unii lub inwazyjne gatunki obce stwarzające zagrożenie dla Polski? Wtedy wydawana będzie decyzja nakazująca sprawcy ich uwolnienia podjęcie niezbędnych działań zaradczych – kompetencję do wydawania takich decyzji będzie mieć co do zasady RDOŚ. W sytuacji gdy sprawca nie może zostać zidentyfikowany lub niezwłoczne podjęcie działań konieczne jest z uwagi na możliwość zaistnienia nieodwracalnych skutków dla ochrony rodzimych gatunków lub siedlisk przyrodniczych, usług ekosystemowych, zdrowia człowieka lub gospodarki, RDOŚ, dyrektor parku narodowego lub dyrektor urzędu morskiego, będzie podejmował środki eliminacji, a w szczególnych przypadkach inne działania zaradcze.

Do współpracy przy wszelkich działaniach zaradczych zobowiązano szereg podmiotów – w tym jednostki samorządu terytorialnego.

Zmiany w Prawie łowieckim

Projektowany akt zmienia 9 ustaw, w tym w szczególności ustawę – Prawo łowieckie. Jedna ze zmian związana jest z tym, że postanowiono wykorzystać ptaki łowcze do eliminacji inwazyjnych gatunków obcych. Stwierdzono przy tym, iż dotychczasowy wymóg uzyskania zezwolenia na łowienie zwierzyny przy użyciu ptaka łowczego jest zbędnym obciążeniem administracyjnym i może zniechęcać do działalności sokolniczej – a przez to zmniejszać skuteczność zaproponowanego mechanizmu zwalczania gatunków inwazyjnych wskazanych do eliminacji we właściwym rozporządzeniu.

Z projektem ustawy można zapoznać się tutaj.

Czw., 28 Mrz. 2019 0 Komentarzy
Bartłomiej Zydel
Redaktor Bartłomiej Zydel