Nie ma przepisu, który gwarantowałby mieszkańcom miasta parkowanie bezpłatne albo za opłatą, która nigdy nie będzie podwyższona – orzekł WSA w Gliwicach odrzucając skargę mieszkańca miasta.
Brak interesu prawnego
Według WSA warunkiem koniecznym do wniesienia skargi na czynność organu gminy jest naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia. Kryterium interesu prawnego, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (usg), musi być oceniane w płaszczyźnie materialnoprawnej i wymaga stwierdzenia związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków strony skarżącej, a zaskarżonym aktem. Skarga wniesiona na podstawie art. 101 ust. 1 usg nie ma charakteru powszechnego (tj. actio popularis), co oznacza, że nawet sprzeczność aktu organu gminy z prawem nie daje uprawnienia do jej wniesienia.
Sąd nie podzielił argumentu skarżącego mieszkańca, że warunkiem skutecznego zaskarżenia takiej uchwały rady gminy jest subiektywne przekonanie strony o tym, że jej interes prawny został naruszony. W efekcie WSA uznał, że skarżący nie wykazał interesu prawnego, który zostałby naruszony zaskarżoną uchwałą i skargę odrzucił.
Mieszkaniec musi liczyć się z ponoszeniem opłat
O ile sąd skargę odrzucił, o tyle poczynił pewne rozważania dotyczące możliwości wprowadzenia strefy płatnego parkowania.
Po pierwsze, brak jest przepisu, który gwarantowałby mieszkańcom miasta parkowanie bezpłatne albo za opłatą, która nigdy nie będzie podwyższona. Co więcej, przepisy art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. a i b ustawy o drogach publicznych (udp) nakładają na korzystających z tych dróg obowiązek ponoszenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania oraz w śródmiejskiej strefie płatnego parkowania. Z kolei art. 13b ust. 3 i 4 udp przyznaje radzie gminy prawo ustanowienia takich stref wraz z prawem określenia wysokości opłat za parkowanie w ich obrębie.
Resumując, ustanowienie strefy płatnego parkowania nie narusza interesu prawnego mieszkańców. Może naruszać natomiast ich interes ekonomiczny, który jest zrozumiały z życiowego punktu widzenia. Nie daje to jednak uprawnienia do wniesienia do sądu skargi na podstawie art. 101 ust. 1 usg.
Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 19.04.2024 r., sygn. akt III SA/Gl 1017/23, orzeczenie nieprawomocne
Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl
