Skarżący usiłował doprowadzić do dalszego czasowego wycofania z ruchu pojazdu mimo upływu okresu 48 miesięcy, o którym mowa w art. 78a ust. 4 ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku podzielił stanowiska organów, które nie przychyliły się do wniosku Skarżącego.

Jak podkreślił Sąd, organy w tej sytuacji nie mogły uwzględnić wniosku skarżącego o dalsze wycofanie pojazdu z ruchu (wydłużenie wycofania pojazdu z ruchu). WSA wskazał, że ani Prawo o ruchu drogowym, ani też przepisy innych aktów prawnych nie pozwalały organom administracji na uwzględnienie okoliczności podnoszonych przez Skarżącego, dotyczących jego sytuacji zdrowotnej i finansowej, przy rozpoznawaniu wniosku o wycofanie pojazdu z ruchu.

Wojewódzki Sąd przypomniał o tym, że przepisy prawa administracyjnego nie przewidują możliwości kierowania się przez organy przy wydawaniu decyzji w sprawie wycofania pojazdu z ruchu zasadami słuszności, celowości czy zasadami współżycia społecznego. Równocześnie wskazał, iż także sądy administracyjne nie dysponują żadnymi instrumentami prawnymi do dokonywania oceny takich decyzji według wskazanych kryteriów.

WSA stwierdził ponadto – odnosząc się do twierdzeń Skarżącego dot. tego, iż w innych krajach (Niemcy, Francja) istnieje możliwość wycofania pojazdu z ruchu przez okres dłuższy niż 48 miesięcy – że kwestia długości okresu wycofania pojazdu z ruchu normowana jest na poziomie prawa krajowego, wobec czego jego twierdzenia nie miały wpływu na ocenę prawidłowości wydanych w omawianej sprawie decyzji.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2020 r., III SA/Gd 542/19

Źródło: CBOSA