Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego na mocy art. 40 ust. 8 ustawy o drogach publicznych, uzyskał kompetencję do ustalenia, w drodze uchwały, wysokości stawek opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego dróg publicznych, dla których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, przy czym przepis ten określa maksymalny pułap poszczególnych opłat. Każde wyjście organu poza tak określoną delegację ustawową, stanowi przekroczenie kompetencji wynikających z art. 40 ust. 8 ustawy o drogach publicznych. Tak wynika z wyroku WSA w Szczecinie z 21 lipca 2016 r. sygn. II SA/Sz 390/16.
W rozpoznawanej sprawie prokurator zakwestionował brzmienie § 3 ust. 3 uchwały zaskarżonej uchwały rady gminy, w myśl którego, "za niepełny rok kalendarzowy wysokość rocznych stawek opłat obliczana jest proporcjonalnie do liczby miesięcy ( wliczając miesiące niepełne) umieszczania urządzenia w pasie drogowym". Tymczasem z art. 40 ust. 5 ustawy o drogach publicznych, w brzmieniu obowiązującym w dacie podejmowania uchwały wynika, że "opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 (umieszczania w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego), ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy urządzenia i stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego pobieranej za każdy rok umieszczenia urządzenia w pasie drogowym, przy czym za umieszczenie urządzenia w pasie drogowym lub na drogowym obiekcie inżynierskim przez okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni umieszczenia urządzenia w pasie drogowym lub na drogowym obiekcie inżynierskim." Przytoczony przepis uchwały, zamiast określać wysokość stawek opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego dróg publicznych w celu umieszczania w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, wkroczył w materię sposobu ustalania (obliczania) opłat za zajęcie pasa drogowego, która została już uregulowana przez ustawodawcę w przepisach ustawy o drogach publicznych. Tym samym, w ocenie sądu, rada gminy przekroczyła swoje kompetencje wprowadzając § 3 ust. 3 uchwały.
Źródło: CBOSA
