Jak należy rozumieć „pełny wymiar zajęć” uprawniający nauczyciela do nabycia prawa do urlopu dla poratowana zdrowia?
Zgodnie z art. 73 ust. 1 Karty Nauczyciela, nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony, po przepracowaniu, co najmniej 7 lat w szkole, dyrektor szkoły udziela urlopu dla poratowania zdrowia, w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia, w wymiarze nieprzekraczającym jednorazowo roku, z zastrzeżeniem ust. 2. Z przepisu tego wynika, że oprócz złożenia wniosku o udzielenie urlopu (warunek formalny), nabycie prawa do tego świadczenia jest uzależnione od stwierdzenia zatrudnienia wnioskodawcy na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze zajęć oraz legitymowanie się przez niego, co najmniej siedmioletnim okresem pracy w szkole. Gdy warunki te zostaną spełnione, dyrektor szkoły jest zobowiązany do udzielenia urlopu. (zob. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 2012 r., III PZP 1/12).
Z przepisów ustawy wynika, że określenie "w pełnym wymiarze zajęć" oznacza część pełnego czasu pracy nauczyciela, w której nauczyciel obowiązany jest realizować zajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze, prowadzone bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz (art. 42 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Karty Nauczyciela). Pełny czas pracy nauczyciela wynosi maksymalnie 40 godzin na tydzień (art. 40 ust. 1 Karty Nauczyciela). Natomiast pełny wymiar zajęć nauczyciela (tzw. "pensum") różni się zależnie od stanowiska i typu szkoły (art. 42 ust. 3 i ust. 4a), wynosząc np. dla nauczycieli szkół podstawowych, gimnazjów, liceów ogólnokształcących i niektórych innych 18 godzin. Powyższą wykładnię rozważanego pojęcia zawartego w art. 73 ust. 1 Karty Nauczyciela potwierdza art. 42 ust. 5 tej ustawy, który stanowi, że pracę wykonywaną w wymiarze określonym w ust. 3 lub ustalonym na podstawie ust. 4a albo ust. 7 uznaje się w zakresie uprawnień pracowniczych za pracę wykonywaną w pełnym wymiarze zajęć. Potwierdzeniem tej wykładni są także konteksty użycia tego określenia w innych przepisach Karty Nauczyciela (np. art. 22 ust. 1 i ust. 2). Ustawa posługuje się również równoznacznymi określeniami "tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, o których mowa w art. 42 ust. 3" lub "o których mowa w art. 42 ust. 4a" (art. 30 ust. 5) oraz "tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych" (art. 35 ust. 2, art. 42 ust. 3), które nie przeczą powyższej interpretacji. Do innego wniosku nie prowadzi też art. 42 ust. 3b Karty Nauczyciela, stanowiący, że nauczycielowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze zajęć, wymiar zajęć, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a i b, w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 7a pkt 2, obniża się proporcjonalnie do wykonywanego wymiaru zajęć. Przeciwnie przepis ten potwierdza powyższą wykładnię, wskazując, że wymiar zajęć pozadydaktycznych (pozostających poza "pensum") jest uzależniony od wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 września 2014 r., II PK 286/13).
W rezultacie, przez pracę w pełnym wymiarze zadań, stanowiącą warunek nabycia przez nauczyciela prawa do urlopu na poratowanie zdrowia należy rozumieć prowadzenie zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, w pełnym wymiarze tych zajęć bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz (art. 73 ust. 1 w związku z 42 ust. 5 Karty Nauczyciela).
