Tytułowa teza wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W omawianej sprawie Sąd ten uznał, że Wojewoda rozpatrując odwołanie od decyzji Prezydenta Miasta wnoszącej sprzeciw do zgłoszenia powinien przeanalizować, czy Prezydent mógł jeszcze wydać tę decyzję – z uwagi na możliwość wcześniejszego upływu terminu 21 dni.
Sąd w pierwszej kolejności przypomniał o tym, że zgodnie z art. 30 ust. 5 ustawy – Prawo budowlane organ administracji architektoniczno-budowlanej, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zgłoszenia, może, w drodze decyzji, wnieść sprzeciw, a do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli organ administracji architektoniczno-budowlanej „nie wniósł sprzeciwu w tym terminie”. Przywołana treść przepisu każe zdaniem Sądu przyjąć, że ocena zachowania się inwestora jako zgodnego lub niezgodnego ze wskazanym wyżej nakazem nie może ograniczać się wyłącznie do wykazania, że przystąpił on do wykonywania robót budowlanych zanim został wniesiony sprzeciw, gdyż ten warunek prawny wymaga również potwierdzenia, iż tenże sprzeciw został wniesiony „w terminie”.
W ocenie WSA z art. 30 ust. 5 p.b. wyraźnie wynika, że organ administracji architektoniczno-budowlanej musi w sposób bezwzględny kierować się oceną wskazującą, kiedy doszło do rozpoczęcia i zakończenia biegu materialnoprawnego terminu 21 dni, ponieważ po jego upływie traci on bezpowrotnie kompetencję do wydania merytorycznej decyzji w sprawie sprzeciwu. Według Sądu uwzględniając treść art. 30 ust. 5c-5d p.b., nie budzi wątpliwości wniosek, że braki dotykające zgłoszenia prowadzą do obowiązku jego uzupełnienia przez zgłaszającego, co przerywa bieg terminu na wniesienie sprzeciwu – termin ten biegnie na nowo dopiero od dnia, w którym doszło do uzupełnienia zgłoszenia albo od dnia następującego po bezskutecznym upływie terminu wskazanego w postanowieniu nakładającym obowiązek uzupełnienia zgłoszenia; niemniej jednak skutek ten jest uzależniony od stwierdzenia, że dokonane przez inwestora zgłoszenie było obarczone brakami podlegającymi uzupełnieniu w procedurze określonej w art. 30 ust. 5c p.b.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podzielił prezentowany w dotychczasowym orzecznictwie sądowoadministracyjnym pogląd, zgodnie z którym postanowienie wzywające do uzupełnienia braków, których obiektywnie nie można przypisać zgłoszeniu, nie może być traktowane jako skuteczne, a więc powodujące przerwanie biegu materialnoprawnego terminu do wniesienia sprzeciwu. W takiej sytuacji 21-dniowy termin, o którym mowa w art. 30 ust. 5 p.b., pomimo wydania postanowienia, biegnie nadal, co wpływa na ocenę jego zachowania przez organ w przypadku wydania decyzji o sprzeciwie – orzekł WSA.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 listopada 2020 r., VII SA/Wa 705/20
Źródło: CBOSA
