Pojęcie "zmiana zagospodarowania terenu" nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Orzecznictwo sądowoadministarcyjne potwierdza, zastosowanie przepisu art. 59 ust. 3 ustawy również w przypadkach zmiany sposobu zagospodarowania określonego terenu w inny sposób niż poprzez wykonywanie robót budowlanych. Tak wynika z wyroku WSA w Gdańsku z 6 maja 2020 r. sygn. II SA/Gd 55/20.

Sąd wskazał, że zmiana zagospodarowania terenu jest pojęciem zaczerpniętym z urbanistyki, a treść przypisywana temu pojęciu kształtuje się dopiero na podstawie konkretnego przypadku z praktyki (tak wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 listopada 2016 r., II SA/Gl 823/16, LEX nr 2187757 wraz z przywołanym stanowiskiem doktryny Z. Niewiadomski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Warszawa 2005, s. 379 i nast.). Orzecznictwo sądowoadministarcyjne potwierdza, zastosowanie przepisu art. 59 ust. 3 ustawy również w przypadkach zmiany sposobu zagospodarowania określonego terenu w inny sposób niż poprzez wykonywanie robót budowlanych, np. w wyniku urządzenia na danej nieruchomości składowiska, miejsc postojowych lub bazy transportowej bez realizacji obiektów budowlanych (zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2012 r., IV SA/WA 213/12; wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 września 2010 r., II SA/Gd 697/09, dostępne na stronie https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Źródło: CBOSA