Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim orzekł ostatnio w sprawie dot. pozwolenia na budowę. W toku postępowania problematyczne było dokonanie oceny zgodności zamierzenia z planem miejscowym. Problem polegał na tym, że plan został sporządzony i uchwalony w czasie, gdy na przedmiotowej działce stał zabytek wpisany do rejestru zabytków, który później spłonął. Co powiedział Sąd?
Jak wynikało z akt omawianej sprawy na przedmiotowym terenie w chwili uchwalania planu istniał budynek starego młyna zbożowego z silosem. W obiekcie tym wpisanym wówczas do rejestru zabytków przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na parterze – na pierwszej kondygnacji znajdowała się walcownia, na drugiej tzw. rurkowa i odsiewacz na trzeciej. Pozostałe pomieszczenia były wykorzystywane były wykorzystywane jako maszynownia, warsztaty, garaż i trafostacja. Z opisu powyższego obiektu, jak i dokumentacji fotograficznej dostępnej na stronach internetowych wynika, że stanowił on proporcjonalną bryłę o dużych wymiarach i stanowił istotna dominantę w krajobrazie, nie tylko terenu objętego symbolem planu. Nadto Sąd zauważył, że miejscowy plan zagospodarowania odnośnie innych terenów przewidywał np. możliwości rozbudowy znajdujących się na nich obiektów, rozbudowy i nadbudowy, czy też wyłączających możliwość rozbudowy. Zdaniem Sądu z faktu, iż obiekt stanowiący dominantę na danym terenie, który de facto w następstwie pożaru przestał istnieć nie oznacza, że dla terenu tego przestają obowiązywać postanowią miejscowego planu dotyczące zasad jego zagospodarowania i zabudowy.
W ocenie WSA wobec braku jednoznacznych stwierdzeń w planie, organy architektoniczno-budowlane orzekające w niniejszej sprawie winny również rozważyć konieczność zapoznania się z materiałami znajdującymi się w dokumentacji dotyczącej procesu uchwalania nie tylko miejscowego planu, ale także z postanowieniami studium, jego zapisów dotyczących danego terenu, które mogą być przydatne przy wykładni postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Sąd wskazał również, że aktualny stan zagospodarowania działek, na których ma być realizowana sporna inwestycja oraz postanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczącego tego obszaru nie wykluczają możliwości inwestowania, jego nowej zabudowy. Pozostaje jednak ewentualne rozstrzygnięcie przez organy tego, w jakim stopniu nowa zabudowa winna nawiązywać do istniejącej dawnej zabudowy starego młyna. Organy winny wyjaśnić również kwestię ochrony ewentualnych pozostałości zabudowy starego młyna, który został co prawda wykreślony z rejestru zabytków po pożarze na podstawie decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ale w aktach sprawy znajdowała się karta gminnej ewidencji zabytków. Równocześnie dokonując interpretacji zapisów postanowień planu miejscowego należy uwzględnić wynikającą z art. 4 ustawy – Prawo budowlane zasadę wolności budowlanej.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 4 grudnia 2019 r., II SA/Go 576/19
Źródło: CBOSA
