Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznał skargę kasacyjną w sprawie dot. zmiany przeznaczenia gruntów rolnych. Skarżący oczekiwał zastosowania art. 7 ust. 1a ustawy o ochronie gruntów rolnych jako podstawy do zmiany przeznaczenia w ramach decyzji o warunkach zabudowy. NSA oczywiście nie przychylił się do skargi kasacyjnej i takiego sposobu interpretacji. 

NSA zgodził się z Sądem I instancji co do tego, że art. 7 ust. 1a ustawy o ochronie gruntów nie miał w sprawie zastosowania. Przepis ten, wprowadzony ustawą z 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych dotyczy terenów, dla których miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego nie sporządza się. Natomiast teren objęty wnioskiem Skarżącego o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla budowy trzech budynków mieszkalno-usługowych nie jest takim terenem. Nie zasługiwał zatem na uwzględnienie zarzut dotyczący naruszenia art. 7 ust. 1a wskazanej ustawy.

Naczelny Sąd przypomniał oczywiście, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, wymagającego zgody, o której mowa w art. 7 ust. 2 tego aktu dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów stanowi tym samym w ocenie NSA odzwierciedlenie ogólnej zasady, że jeśli przeznaczenie gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne wymaga zgody właściwego organu administracji, to taka zmiana przeznaczenia może nastąpić jedynie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. 

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2019 r., II OSK 64/18

Źródło: CBOSA