Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku nie przychylił się do skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Skarżąca – właścicielka działek po byłej jednostce wojskowej – twierdziła, że w drodze planu miejscowego zostało ograniczone jej prawo własności.

Sąd podkreślił w pierwszej kolejności, że teren po byłej jednostce wojskowej nie był wcześniej zabudowany obiektami usług turystycznych, a działki te stanowiły obszary zalesione, na których występują gatunki chronione w rozumieniu przepisów prawa ochrony przyrody.

Idąc dalej WSA wskazał, iż organy gminy określając przeznaczenie terenu w ramach przysługującego gminie władztwa planistycznego muszą rozważyć wszystkie wchodzące w grę interesy, a powstające sytuacje konfliktowe rozstrzygać zgodnie z obowiązującym prawem. Ponadto zaznaczył, że o przekroczeniu władztwa planistycznego można mówić wówczas, gdy rozwiązania planistyczne są dowolne i pozbawione uzasadnienia merytorycznego – w istotę bowiem władztwa planistycznego gminy włączone jest uprawnienie, polegające na legalnej ingerencji w sferę wykonywania prawa własności. Sąd zauważył, że w tego typu sprawach oceniając, czy doszło do naruszenia interesu prawnego Skarżącej, należy rozważyć m.in. także poprzednie przeznaczenie nieruchomości w poprzednio obowiązujących planach czy ewentualnych decyzjach o warunkach zabudowy, które wskazywałoby na pogorszenie sytuacji prawnej Skarżącej czy też nieuzasadnione odstąpienie od jej polepszenia, jak również uregulowania ustawowe wprowadzające ograniczenia o różnym charakterze, w tym wynikające z sąsiedztwa ze szczególnymi obiektami lub też wymogów prawa ochrony środowiska.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 grudnia 2020 r., II SA/Gd 418/20

Źródło: CBOSA