Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w jednej z rozpoznawanych spraw nie zakwestionował wątpliwości sformułowanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odniesieniu do decyzji organu I instancji w przedmiocie odmowy udzielenia zmiany zezwolenia na przetwarzanie odpadów – lecz nie podzielił sposobu, który SKO wybrało do ich rozstrzygnięcia. Jak można się domyślić, Kolegium uchyliło decyzję pierwszoinstancyjną i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania, co nie spotkało się z aprobatą Sądu.
Sąd zauważył, że w omawianej sprawie wątpliwości budził brak akceptacji przez organ I instancji zmiany decyzji zezwalającej na przetwarzanie odpadów w zakresie rezygnacji z magazynowania odpadów. WSA podkreślił przy tym jednak, że jest to zagadnienie o charakterze materialnym, a nie procesowym. Innymi słowy, nie dotyczy ono kwestii prawidłowości przeprowadzenia postępowania dowodowego (wyjaśniającego), lecz jedynie oceny prawidłowości zastosowania przepisów ustawy o odpadach oraz ustawy o zmianie ustawy o odpadach. Zdaniem Sądu znalazło to swój wyraz w treści wskazań zawartych w zaskarżonej decyzji SKO, gdzie podniesiono, że w ocenie organu odwoławczego w toku tego nowego postępowania konieczne jest rozważenie przez organ:
- czy zaproponowana przez wnioskodawcę zmiana zezwolenia na przetwarzanie odpadów ma charakter zmiany istotnej, a jeśli tak, to dlaczego;
- w razie ustalenia, iż zmiany są istotne, uzyskanie nowej opinii WIOŚ w zakresie spełnienia przez wnioskodawcę wymagań ochrony środowiska oraz zweryfikowanie zawartych w niej twierdzeń, w szczególności tych sprawiających wrażenie ogólnych i hipotetycznych;
- argumentacji wnioskodawcy na temat zaproponowanej zmiany sposobu organizacji pracy składowiska, w tym rezygnacji z magazynowania odpadów i postępowania z nimi w razie zdarzeń nieprzewidzianych uniemożliwiających pracę w systemie ciągłym;
- rozpatrzenie wszystkich elementów wniosku o zmianę zezwolenia na przetwarzanie odpadów, tj. także wniosku o rezygnację z przetwarzania odpadów o określonych kodach;
- precyzyjne wyjaśnienie i poparcie argumentacji dowodami, iż przedstawiony przez wnioskodawcę nowy sposób gospodarowania odpadami wykluczający ich magazynowanie w pobliżu składowiska może powodować zagrożenie dla życia łub zdrowia ludzi lub dla środowiska.
W ocenie WSA nawet w zakresie punktów 2 i 5 wątpliwym było skorzystanie z art. 138 § 2 K.p.a. gdyż po pierwsze, przeprowadzenie postępowania dowodowego, o którym mowa w punkcie 2 uznano za warunkowe, natomiast w punkcie 5 nie wskazano dokładnie, jakie dowody miałyby zostać przeprowadzone przez organ I instancji. W konsekwencji według Sądu w obu przypadkach przeprowadzenie postępowania dowodowego byłoby możliwe w oparciu o treść art. 136 K.p.a., który zezwala na przeprowadzenie uzupełniającego postępowania dowodowego.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 czerwca 2021 r., IV SA/Po 371/21
Źródło: CBOSA