Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi przypomniał ostatnio podstawowe reguły dot. wyjaśniania treści rozstrzygnięć organu dokonywanego w oparciu o art. 113 § 2 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego. Przypomnijmy – przepis ten stanowi o tym, że organ, który wydał decyzję, wyjaśnia w drodze postanowienia na żądanie organu egzekucyjnego lub strony wątpliwości co do treści decyzji; a na podstawie art. 126 k.p.a. przepis art. 113 § 2 znajduje również zastosowanie do postanowień. 

Na wstępie Sąd przypomniał o tym, że w świetle orzecznictwa wyjaśnienie wątpliwości co do treści decyzji konieczne jest wtedy, gdy jest ona niejednoznaczna lub dotknięta zawiłością utrudniającą ustalenie sensu rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2019 roku, sygn. II GSK 5166/16; wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2007 roku, sygn. VI SA/Wa 548/07). Ponadto wskazał, iż zgodnie z poglądami judykatury celem instytucji wyjaśnienia wątpliwości jest usunięcie niejasności co do treści decyzji, w szczególności wtedy, gdy jest ona niejednoznaczna na skutek użytych w niej ogólnych sformułowań lub zastosowanych skrótów, względnie dotknięta zawiłością utrudniającą ustalenie sensu rozstrzygnięcia (por. wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2014 roku, sygn. I OSK 935/13).

Zdaniem WSA wyjaśnienie wątpliwości nie może prowadzić do nowej oceny stanu faktycznego lub prawnego, ani też uzupełniać merytorycznie rozstrzygnięcie, a także dokonywać jego interpretacji z zastosowaniem zasad wykładni prawa, poprzez jego uzupełnienie lub dokonanie wyjaśnienia zagadnień w niej poruszonych. Niejednoznaczność bądź też zawiłość treści decyzji musi być w ocenie Sądu konsekwencją zastosowanych w niej niejasnych wyrażeń, sformułowań lub skrótów, a zakres wyjaśnienia wyznaczony jest zakresem rozstrzygnięcia i jego uzasadnienia, którego wyjaśnienie to ma dotyczyć – orzekł WSA.

Równocześnie jak zaznaczył Sąd, organ nie ma prawa czynić wyjaśnień poza granicami wydanego rozstrzygnięcia, gdyż narusza w ten sposób tożsamość sprawy w sensie przedmiotowym i podmiotowym (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 września 2010 roku, sygn. VII SA/Wa 1259/10). Wskazał też na to, że organ nie może udzielać stronom odpowiedzi na pytania stawiane we wniosku o wyjaśnienie decyzji, które wychodzą poza jej treść i zakres oraz nie dotyczą wątpliwości co do treści decyzji. Sąd przypomniał także o tym, iż wykładnia dokonywana w trybie art. 113 § 2 K.p.a. nie może prowadzić do uzupełnienia poprzedniego rozstrzygnięcia. Ponadto zdaniem WSA organ nie jest powołany do interpretacji treści decyzji z zastosowaniem zasad wykładni prawa, tylko do wyjaśnienia tego, jak rozumiał własną decyzję. Wojewódzki Sąd stwierdził również, że instytucja uregulowana w art. 113 § 2 K.p.a. nie może być wykorzystywana w celu kwestionowania samej zasadności decyzji będącej przedmiotem wyjaśnienia (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 marca 2017 roku, sygn. VI SA/Wa 15/16 oraz z dnia 24 kwietnia 2018 roku, sygn. I SA/Wa 493/18). 

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 czerwca 2020 r., II SA/Gd 221/20

Źródło: CBOSA