Podczas ostatniego posiedzenia Konwent Powiatów Województwa Lubelskiego przyjął stanowisko w sprawie finansowania świadczeń szpitalnych oraz elastycznego kształtowania kontraktów z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Jak podkreślono w dokumencie, szpitale powiatowe, ratując zdrowie i życie pacjentów, udzielają świadczeń medycznych przekraczających limity określone w umowach z NFZ. Z tego względu przedstawiciele Konwentu apelują, by Fundusz terminowo i w pełnej wysokości wypłacał środki za wykonane nadwykonania. Brak pełnej zapłaty za udzielone świadczenia prowadzi bowiem do narastania deficytów i zagraża płynności finansowej szpitali.

Samorządowcy domagają się również wprowadzenia mechanizmu zwiększania przez NFZ kontraktów zawieranych ze szpitalami o wysokość wykonanych przez dany szpital nadwykonań w roku poprzednim.

Kolejnym postulatem jest wprowadzenie systemowych rozwiązań umożliwiających szpitalom, które prowadzą działania restrukturyzacyjne – takie jak zmniejszenie liczby łóżek w oddziałach czy likwidacja niektórych z nich – przenoszenie zakontraktowanych środków na inne formy opieki medycznej. Chodzi m.in. o oddziały opieki długoterminowej, hospicja czy rehabilitację, które lepiej odpowiadają bieżącym potrzebom lokalnych społeczności.

W stanowisku zwrócono także uwagę, że rosnące koszty pracy, energii, leków i materiałów medycznych sprawiają, iż szpitale nie są w stanie samodzielnie absorbować tych obciążeń finansowych bez wsparcia systemowego.

Starostowie wnioskują ponadto o czasowe zawieszenie obowiązywania przepisów ustawy z dnia 8 czerwca 20I7 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, zmienionej ustawą z dnia 26 maja 2022 r., do czasu wypracowania nowych, zrównoważonych mechanizmów finansowania podmiotów leczniczych. Cel ustawy, czyIi poprawa sytuacji płacowej pracowników ochrony zdrowia został w znacznej mierze osiągnięty. Wynagrodzenia personelu medycznego wzrosły w ostatnich latach w sposób istotny. Jednocześnie mechanizmy finansowania systemu ochrony zdrowia nie zostały dostosowane do tempa wzrostu kosztów wynikających z ustawy. Koszty wzrostu tych wynagrodzeń (na poziomie ok. I4% w 2025r.), które szpitale muszą ponosić same, ponieważ nie otrzymują na nie środków, są dużym obciążeniem dla szpitali powiatowych, powodują ich narastające zadłużenia.

W dalszej części stanowiska Konwent postuluje o zainicjowanie prac legislacyjnych, które pozwoliłyby powiązać wzrost wynagrodzeń z realnym poziomem finansowania świadczeń przez NFZ oraz środków przekazywanych z budżetu państwa. Jak wskazano, przyznawanie tak wysokich podwyżek w ochronie zdrowia jest postrzegane przez inne grupy zawodowe jako przejaw nierównego traktowania – przykładowo, w administracji rządowej wzrost wynagrodzeń wyniósł zaledwie 5%.

Na zakończenie Konwent podkreśla, że zawieszenie stosowania przepisów wspomnianej ustawy nie ma na celu ograniczenia wynagrodzeń pracowników ochrony zdrowia, lecz służy ustabilizowaniu sytuacji finansowej szpitali powiatowych i zapewnieniu im możliwości dalszego funkcjonowania bez ryzyka niewypłacalności