Czy projekt ustawy o modernizacji i poprawie efektywności szpitalnictwa rzeczywiście odpowiada na realne potrzeby pacjentów i systemu opieki zdrowotnej w Polsce? Na to pytanie próbowali odpowiedzieć uczestnicy debaty „Jak poprawić reformę szpitali?” zorganizowanej przez Izbę Gospodarczą Farmacja Polska. Eksperci zwracali uwagę m.in. na to, że pacjent nie istnieje w projekcie ustawy.
W debacie udział wzięli: Irena Rej z Izby Gospodarczej "Farmacja Polska", Dorota Korycińska z Ogólnopolskiej Federacji Onkologicznej i Rady Organizacji Pacjentów przy Ministrze Zdrowia, Rudolf Borusiewicz, dyrektor biura Związku Powiatów Polskich oraz Tomasz Kopiec z Polskiej Federacji Szpitali.
W toku dyskusji podkreślano, że dziś konieczne jest myślenie o całości w budowaniu odpowiedzialności przez system opieki nad pacjentem, a nie tylko wyłączać jeden z elementów i mówić, że winni są dyrektorzy szpitali. Tomasz Kopiec zaznaczał, że w jego ocenie problem lezy w braku dialogu pomiędzy szpitalami powiatowymi a NFZ-tem.
O strategicznym poglądzie samorządowców na problem ustawy o modernizacji i poprawie efektywności szpitalnictwa mówił dyrektor Rudolf Borusiewicz. Zaznaczył, że powiaty są podmiotem władzy publicznej, który odpowiada za stan finansów i realizacji zadań. Nie jest to jednak grupa roszczeniowa. Za błąd uznał zajęcie się tylko jednym, dowolnym fragmentem w całości, podczas gdy cały system jest ze sobą mocno powiązany. Projekt ustawy został natomiast poddany krytyce, ponieważ nie zawierał rozwiązań racjonalnych. Wspomniał również o koncepcji Modelu Powiatowego Systemu Ochrony Zdrowia (film prezentujący tą koncepcję dostepny jest tutaj).
O projekcie ustawy rozmawiano także pod kątem interesu pacjentów. W ustawie nie widać pacjenta – zwróciła uwagę Dorota Korycińska. „W ustawie nie ma nic, co określałoby choćby minimalne korzyści dla pacjenta” – mówiła. „ta ustawa mówi o tym, że pacjent jest kosztem, niepotrzebnym balastem” – dodała. Ekspertka uznała ustawę za antypacjencką i nie przyszłościową. Z informacji przekazanych przez Ministerstwo Zdrowia wynika, że dostępność dla pacjentów miałyby poprawić mniejsze kolejki. Dorota Korycińska zaznaczyła jednak, że w ustawie brak zapisów tyczących się pacjentów. Dużą pułapkę zauważa też w przypadku pacjentów z wieloma chorobami.
Eksperci zaznaczali, że należy myśleć o tym, jak zmienić ustawę, która jest ewidentnie zła. „To zabawa w ciuciubabkę z chorymi, biznesem i wszystkimi dookoła” – mówiła Irena Rej. Wszyscy zgodzili się także co do tego, że nawet jeśli ustawa nie zostanie uchwalona, to problemy pozostaną. Omówiono zatem kwestię źródła problemów finansowych w polskich szpitalach.
Zdaniem Tomasza Kopca niezbędnym rozwiązaniem jest właściwe oszacowanie potrzeb zdrowotnych pacjentów w Polsce. Zwrócił też uwagę, że dziś wiele przepisów jest ze sobą sprzecznych. Do zadłużenia szpitali powiatowych odniósł się Rudolf Borusiewicz. Nawiązał również do propozycji Związku Powiatów Polskich, która zakłada utworzenie Powiatowych Centrów Zdrowia. W tej koncepcji szpital będzie centralną jednostką i będzie istniała koordynacja działań. „Jest olbrzymia rezerwa, gdy zaczniemy dbać o zdrowie, a nie o leczenie chorób” – mówił dyrektor biura ZPP. Zapewnił również o gotowości ZPP do rozmów w tym zakresie. Jedną z propozycji było też weryfikowanie kolejek post factum. Eksperci podkreślali też, że inwestycja w zdrowie to inwestycja w profilaktykę. Ważne są również kłopoty komunikacyjne – zły system informowania pacjentów, wykluczenie komunikacyjne.
Eksperci dyskutowali też nad koncepcją powołania Agencji Rozwoju Szpitali – taka forma nadzoru została określona jako zbyt kosztowna i nie do końca uzasadniona.