Minister do spraw Polityki Senioralnej wniósł projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego zakładającym wprowadzenie do porządku prawnego umowy najmu senioralnego mającego stanowić rozwiązanie dla osób starszych i umożliwić im zamieszkanie w przestrzeni, która nie ograniczająca ich samodzielności.

Projektowane zmiany zakładają stworzenie umowy najmu senioralnego, skierowanej do osób starszych, które napotykają trudności związane z opuszczeniem swojego mieszkania. W wielu przypadkach osoby te borykają się z problemami, które utrudniają im codzienne funkcjonowanie, a w skrajnych sytuacjach prowadzą do izolacji społecznej. Proponowany model ma na celu wyeliminowanie barier architektonicznych w mieszkaniach, co z kolei ma się przełożyć na dłuższe zachowanie niezależności seniorów w ich miejscu zamieszkania oraz poprawę komfortu życia, bez konieczności pobytu w domach pomocy społecznej.

Zamiana dotychczasowego mieszkania na bardziej funkcjonalne, dostosowane do potrzeb osób starszych, ma pozwolić na redukcję ryzyka upadków, wygodniejszy dostęp do infrastruktury gminnej oraz możliwość swobodnego opuszczania mieszkania przy jednoczesnym zwiększeniu aktywności fizycznej oraz psychicznej.

Projekt przewiduje, iż umożliwienie seniorom samodzielnego życia w bezpiecznym, komfortowym miejscu zmniejszy zapotrzebowanie na usługi opieki długoterminowej, zwłaszcza w placówkach instytucjonalnych. Osoby starsze mają w ten sposób móc dłużej funkcjonować w znanym dla siebie otoczeniu, w zgodzie z dotychczasowym stylem życia. Takie rozwiązanie ma się wpisywać w ideę godnego starzenia się i wspierania seniorów w ich naturalnym środowisku, a jednocześnie pozwolić na obniżenie kosztów gminy związanych z zapewnieniem opieki niesamodzielnej osobie starszej.

Procedowane rozwiązanie zakłada również umożliwienie gminom uzyskania możliwości lepszego zarządzania zasobami mieszkaniowymi poprzez założenie, iż jeśli osoby starsze zdecydują się na najem senioralny i wynajmą swoje mieszkania do użytkowania gminie, to w zamian otrzymają lokal dostosowany do ich potrzeb. W ten sposób mają zyskać możliwość zamiany swojego mieszkania na bardziej odpowiednie, jednocześnie pomagając gminie lepiej wykorzystać dostępne zasoby mieszkaniowe.

Z kolei pozyskane przez gminy mieszkania będą mogły trafić do osób w trudnej sytuacji mieszkaniowej, takich jak młode rodziny czy osoby z niskimi dochodami, co ma mieć przełożenie na równomierny rozkład zasobów mieszkaniowych i poprawę współistnienia różnych grup wiekowych w danej społeczności.

Zgodnie z założeniami projektu lokal mieszkalny wchodzący w skład mieszkaniowego zasobu gminy wynajmowanego w ramach umowy najmu senioralnego będzie musiał być dostępny dla osób starszych.

Osoby starsze nie będą musiały spełniać kryterium dochodowego obowiązującego w danej gminie przy „standardowej” umowie najmu lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy, a to ze względu na fakt, iż wynajem takich mieszkań nie jest związany z trudną sytuacją materialną seniorów, lecz z ograniczeniami w codziennym życiu, wynikającymi z utrudnionego dostępu do odpowiednich lokali.

Gmina ma mieć możliwość podnajmu wynajętego od seniora mieszkania przy jednoczesnym zachowaniu prawa własności do lokalu przez osobę starszą. W przypadku rezygnacji przez beneficjenta programu z wynajmu, mieszkanie, które stanowi jego własność, zostanie mu zwrócone, a w przypadku śmierci właściciela, mieszkanie pozostanie w składzie masy spadkowej.